Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |      położeń jeograficznych, gdyż w Paryżu, Wiedniu, Rzymie, Berlinie
 2  I,5 |           dnia wyjechali z Rzymu. W Paryżu oświadczył się jej pewien
 3  I,6 |         tego pułkownika strzelców w Paryżu - odpowiedział pan Tomasz.~-
 4  I,10|           Ludwik Napoleon już był w Paryżu, ukazał mi się jednej nocy
 5  I,10| przypatrywałem się miastu, które po Paryżu wydawało mi się brudne i
 6  I,16|        Przed paroma laty, właśnie w Paryżu, Rossi był ideałem panny
 7  I,16|           za granicę? ~- Chcę być w Paryżu na wystawie. ~- Zazdroszczę
 8  I,19|          zarobić na tym interesie w Paryżu z Suzinem?... Nie dziesięć,
 9 II,3 |           zobojętnienia opuści go w Paryżu. ~"Paryż!... Paryż!... (
10 II,3 |       Myślałem, że się skręcę w tym Paryżu bez ciebie... ~"Paryż..." -
11 II,3 |            sobie, że - jakkolwiek w Paryżu częściej można słyszeć język
12 II,3 |         ostrożny ze znajomościami w Paryżu. ~Wokulski machinalnie dotknął
13 II,3 |         jednak ten pierwszy dzień w Paryżu upamiętni mu się na całe
14 II,3 |           raz pierwszy skąpał się w Paryżu, zaczęło się dla Wokulskiego
15 II,3 |           mówiły przewodniki), że w Paryżu istnieją całe dziedziny
16 II,3 |               Każdy zresztą dzień w Paryżu przynosił mu nowe idee albo
17 II,3 |      Warszawie przyszedł na świat w Paryżu. Przede wszystkim dzięki
18 II,3 |         Ameryce. Zresztą, czy w tym Paryżu można zakochać się tak jak
19 II,3 |         przedmioty znajdujące się w Paryżu przynoszą wielorakie korzyści.
20 II,3 |      interesa Suzina włóczył się po Paryżu. Błądził po nieznanych ulicach,
21 II,3 |            moje kapitały i osiądę w Paryżu. Nie będę zawadzał tym,
22 II,4 |      heretyka i zdrajcę... ~- Tu, w Paryżu? - szepnął Wokulski. ~-
23 II,4 |         roześmiał się Geist - tu, w Paryżu. W jakimś Altdorfie Iub
24 II,4 |           czy nie najnędzniejszym w Paryżu?... ~Wokulski podał mu sto
25 II,4 |             Teraz Wokulski został w Paryżu zupełnie osamotniony, bez
26 II,4 |         bawisz się, podobno nawet w Paryżu, kiedy zapominasz o swoich
27 II,5 |             zamiar fatygować pana w Paryżu... ~- Chętnie służyłbym.
28 II,7 |              Pan był pierwszy raz w Paryżu? - spytała panna Izabela.~-
29 II,7 |      rękodzielniczych!... Dopiero w Paryżu zrozumiałem, że człowiek
30 II,8 |            Gdzie?... Kiedy?... ~- W Paryżu, ale tym uwięzionym balonem.
31 II,8 |            jak teraz, kiedy byłem w Paryżu, miałem przed sobą dwie
32 II,9 |            Wokulskiego, kiedy był w Paryżu, ażeby zasięgnął tam wiadomości
33 II,11|             o Syberii, o Moskwie, o Paryżu!... Wiem, bo choć nie bywam
34 II,13|            Ach, tak, widziałem go w Paryżu.~- Tak pan chłodno o nim
35 II,13|             nie jestem w Ameryce, w Paryżu, na księżycu, nie jestem
36 II,13|                Trzeba było zostać w Paryżu... Kto wie, czy już dziś
37 II,16|         ostatnich miesięcy...~Był w Paryżu, potem w Lyonie; z Lyonu
38 II,17|            ulgi. Im więcej myślał o Paryżu, im żywiej przedstawiały
39 II,17|         Peszcie, Konstantynopolu, w Paryżu i w Londynie, zawsze widziałem
40 II,19|             interesa prowadził on w Paryżu, a później w Moskwie, na
41 II,19|         obaj z Ochockim zejdą się w Paryżu, u tego dziwnego Geista?...
42 II,19|        okazji:~- Dowiadywałem się w Paryżu o tego sławnego Geista myśląc,