Tom,  Rozdzial

 1  I,6 |       palcach.~- Proszę, papo - odezwała się panna Izabela usłyszawszy
 2  I,7 |       powozie, panna Florentyna odezwała się tonem wyrzutu:~- Mówiłaś
 3  I,8 |        ze spinkami.~- Wody... - odezwała się dama słabym głosem.~
 4  I,8 |     odmianę.~- Powiedz mi pan - odezwała się nagle dama do Klejna -
 5  I,9 |         do tego z workiem złota odezwała się po angielsku panna Izabela.~
 6  I,9 |           Za cóż to?... - nagle odezwała się panna Izabela.~- Nie
 7  I,9 |         biskupem i jenerałem? - odezwała się hrabina. - Jest to prezesowa
 8  I,9 |      Czym można panom służyć? - odezwała się nagle, zbliżywszy się
 9  I,9 |        pan Stanisław Wokulski - odezwała się hrabina do staruszki
10  I,14|      tym młodzieńcem; na próżno odezwała się za nim hrabina ciotka,
11  I,14|         frazesami, nieco żywiej odezwała się do którego, patrzył
12  I,14|        nadzieję mój ojciec."~Tu odezwała się w pannie Izabeli rodowa
13  I,16| wystawie. ~- Zazdroszczę panu - odezwała się panna Izabela. - Od
14  I,16|     tego towarzystwa. Na domiar odezwała się panna Izabela, zresztą
15  I,17|       Belu, nie boisz się?... - odezwała się ciotka. ~- Chyba ciocia
16  I,19|  interes... - Kochana Belu... - odezwała się panna Florentyna chcąc
17 II,2 | włosieniem. ~- Oto los rządcy - odezwała się pani wskazując mi nie
18 II,2 |        granicą? no proszę!... - odezwała się staruszka. ~- W roku
19 II,2 |    mojej lalki... ~- Heluniu! - odezwała się staruszka surowo. -
20 II,2 |    wyszła, matka pani Stawskiej odezwała się niezadowolonym tonem: ~-
21 II,2 |   chwili kłopotliwego milczenia odezwała się znowu młoda pani: ~-
22 II,2 |       tatki, ażeby już wracał - odezwała się dziewczynka. ~Po obliczu
23 II,3 |     haftowaną chusteczkę. Nagle odezwała się, dumnie patrząc mu w
24 II,6 |      Rozumiem, ale nic z tego - odezwała się pięknym kontraltem dama
25 II,6 |         Starskiego.~- Prosimy - odezwała się wdówka do Wokulskiego
26 II,6 |     śmiać się w takiej chwili - odezwała się narzeczona. ~- Dlaczego
27 II,6 |        że z nim nie rozmawiam - odezwała się wdówka wskazując na
28 II,6 |        śniadanie, pani Wąsowska odezwała się: ~- Babcia pozwoli nam
29 II,7 |         ogarnęły, panna Izabela odezwała się do prezesowej o Wokulskim
30 II,7 | Wokulski, pan siada przy mnie - odezwała się pani Wąsowska.~- Z największą
31 II,7 |        dziś uczyć meteorologü - odezwała się panna Felicja.~- Meteorologii?... -
32 II,7 |        panu drażliwe pytanie? - odezwała się nagle panna Izabela
33 II,8 |    drodze. ~- Miły towarzysz! - odezwała się z uśmiechem panna Izabela
34 II,8 |         trwało zbyt długo, więc odezwała się panna Izabela: ~- Prawie
35 II,8 |       ruin... ~- I ja z panem - odezwała się panna Izabela. - Chcę
36 II,8 |     dziwny kolor tych kamieni - odezwała się panna Izabela patrząc
37 II,8 |      obecności. ~W połowie alei odezwała się panna Izabela: ~- Bardzo
38 II,9 |  sąsiadów?...~- Jak z których - odezwała się pani Misiewiczowa.~-
39 II,11|        Mamo, ja już spać chcę - odezwała się Helunia.~Wokulski wstał
40 II,12|       umieją być interesujące - odezwała się na cały głos pani z
41 II,13|       przyjmować taką ofiarę? - odezwała się zakłopotana pani Misiewiczowa.~-
42 II,19|         ale... ja zaraz przyjdę odezwała się figura z oliwkową twarzą