Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |    działalności i subiektów; ale pokój pana Rzeckiego pozostał
 2  I,2 |        do mieszkania.~Równie jak pokój, nie zmieniły się od ćwierć
 3  I,3 |         ojciec przyozdabiał swój pokój. Był tam jeden Napoleon
 4  I,4 |        odparł Wokulski. - Będzie pokój.~- A po cóż zbroi się Austria?~-
 5  I,4 |         i odsunął butelkę.~- Daj pokój - rzekł - już i tak jesteś
 6  I,5 |     siebie, sypialnią dla córki, pokój stołowy, pokój dla panny
 7  I,5 |        dla córki, pokój stołowy, pokój dla panny Florentyny i garderobę,
 8  I,5 |   elektryczne i wodociągi. Każdy pokój w miarę potrzeby łączył
 9  I,6 |          poczęła patrzeć na swój pokój, który wydał jej się popielatym,
10  I,9 |   tylnych drzwi sklepu i opuścił pokój.~- Dwu? - szepnęła dziewczyna
11  I,9 | przerywając zabawy.~Minęli i ten pokój i weszli na schody.~- Ot,
12  I,10|       jedwabie i aksamity. Drugi pokój zajęty jest w połowie na
13  I,10|          kość słoniowa. Następny pokój na prawo lokuje zabawki
14  I,10|    miłosierny!... ależ ten drugi pokój to mój pokój, w którym mieszkałem
15  I,10|      ależ ten drugi pokój to mój pokój, w którym mieszkałem od
16  I,12|    Weszli do stajenki widnej jak pokój, nawet ozdobionej dywanami,
17  I,15|          sklepu na ulicę. Ciasny pokój dusił go, a rozmowa z Rzeckim,
18  I,17|      twoim mieszkaniu jest wolny pokój? ~- A tak, wielmożny panie,
19  I,17|         Ja wynajmę od ciebie ten pokój - mówił Wokulski - tylko
20  I,17|         To bardzo dobrzy ludzie. Pokój będzie pani miała osobny,
21  I,17|  dopilnować, ażeby uporządkowali pokój. Maszynę przyślę pani jutro...
22  I,18|       interes licytacji. Jest to pokój tak rozległy, że można by
23 II,1 |         ogłupienia ludzi pracuje pokój dziecinny i salon, poezja,
24 II,1 | zakochana - rzekłem. ~- Dajże mi pokój z Kasią!... - przerwał. -
25 II,2 |     wygląda tak, jakby przez ten pokój przeleciał huragan i wszystko
26 II,2 |        wydało mi się tu weselej. Pokój wyglądał, jakby oczekiwano
27 II,3 |         siebie zobaczył taki sam pokój jak jego, takie samo łóżko
28 II,4 |         trwożnie spoglądał to na pokój, to na Wokulskiego. ~- Głupstwa
29 II,6 |     wskazał Wokulskiemu obszerny pokój, którego otwarte okna wychodziły
30 II,6 |          spytała: ~- Między nami pokój czy wojna?... ~- Czy mogę
31 II,10|      apartamentu. Salon, buduar, pokój sypialny, jadalny, pokój
32 II,10|         pokój sypialny, jadalny, pokój barona, wszystko stoi pustką.
33 II,10|           dodała płacząc.~Jedyny pokój (mówi pani Stawska), w którym
34 II,10|           która zaczęła już cały pokój zasypywać delikatną, ale
35 II,11|       koszulę. Przechodząc przez pokój sypialni widzę na krześle
36 II,14|      umowy z panem mam mieć swój pokój...~Pani baronowa zmieszała
37 II,16|       stać pustką. Rzeczywiście, pokój studencki przez parę miesięcy
38 II,16|       mocno korcił go i ów pusty pokój, i zakaz baronowej, który
39 II,16|      pana barona jest kawalerski pokój do wynajęcia - mówił elegant -
40 II,17|         oka rzucał spojrzenia na pokój; może spodziewał się znaleźć
41 II,19|          Mraczewskim... Oto jego pokój z zakratowanym oknem, gdzie