Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |          uśmiechał się, podnosząc jednocześnie brwi bardzo wysoko.~Do sklepu
 2  I,2 |      figury pan Ignacy nakręcał i jednocześnie puszczał w ruch. A gdy kogut
 3  I,4 |         zobaczę. Noc zapadła, ale jednocześnie zniknęły mi z oczu brzegi.
 4  I,6 |        przejechania się karetą, a jednocześnie czuje żal do nieba, że jest
 5  I,7 |       nową stalówkę z szuflady, a jednocześnie, nie wiadomo jakim sposobem,
 6  I,9 |         zobaczyć pannę Izabelę, a jednocześnie lękał się tego i wstydził
 7  I,9 |   Przywidzenie chorej wyobraźni." Jednocześnie przy czwartym stole, w głębi
 8  I,9 |        fraku zdjął z niego palto. Jednocześnie zaś zabiegł mu drogę Józef,
 9  I,9 |              pomyślał z rozpaczą.~Jednocześnie we framudze okna spostrzegł
10  I,10|          trzy strzały wybuchające jednocześnie. Co gorsze, spoza nich rozlegał
11  I,10|       linię, a potem białą plamę. Jednocześnie z parowu leżącego o kilkaset
12  I,10|         na gościńcu, rosła wciąż. Jednocześnie na przeciwległym wzgórzu
13  I,10|          punktach zapalono fajki; jednocześnie zaczęły nad nami świstać
14  I,12|    Marysiu!... chodź no do nas...~Jednocześnie z okna na drugim piętrze
15  I,12|         ci każę zbierać zębami...~Jednocześnie rozległo się kilka tępych
16  I,15|     jakiegoś byka albo gąsiora, a jednocześnie płakać nad własnym sercem,
17  I,18|          nawet z cicha mruczał, a jednocześnie myślał sobie, że jego Stach
18  I,18|          się do drzwi sądowych, a jednocześnie z drugiej strony ulicy przybiega
19  I,18|        chce iść na drugie piętro; jednocześnie omija go schodząca stamtąd
20  I,18|          cofa się skonsternowany. Jednocześnie zabiega mu drogę inny jegomość,
21  I,19|           rzekł: ~- Pan Starski. ~Jednocześnie ukazał się na progu mężczyzna
22 II,1 |         trochę starsza od niego). Jednocześnie zaczęła kobieta dostawać
23 II,2 |              szepnęła młoda pani. Jednocześnie pobladła, zaczęła skubać
24 II,3 |      następnie przynosi mazagran. Jednocześnie jakaś kwiaciarka przypina
25 II,6 |        chwili Wokulski wyskoczył. Jednocześnie konie lejcowe skręciły na
26 II,7 | nieszczęśliwa bogato za mąż. A że jednocześnie serce odzywa się w niej,
27 II,8 |          zachodźże do mnie. Wrócę jednocześnie z hrabiną i z Łęckimi...
28 II,9 |         uczucia: byłem kontent, a jednocześnie jakby mnie kto w serce kolnął.~-
29 II,9 |        dostanie Stacha za męża, a jednocześnie jakby mi kto zdjął ciężar
30 II,9 |        cofnęła się w głąb pokoju.~Jednocześnie o kilka kroków od nas spadł
31 II,10|       Stawskiej o kradzież lalki.~Jednocześnie zawezwał strony i ich świadków
32 II,12|           Łęckiego, nie omieszkał jednocześnie zobaczyć się z panną Izabelą.
33 II,15|     ocalony" - pomyślał Wokulski.~Jednocześnie obudził się pan Łęcki.~-
34 II,16|    chcieliby świat przebudować, a jednocześnie robią tak płaskie figle.~
35 II,17| fosforycznej, kończąc na czarnej.~Jednocześnie ból wzmagał się.~"Cierpię,
36 II,17|           ludzie biedni ciemni są jednocześnie najczcigodniejszym materiałem...
37 II,19|          podniósł się z fotelu, a jednocześnie ukazał się we drzwiach jego
38 II,19|           tęsknić między gruzami. Jednocześnie zaś marszałek, zazdrosny
39 II,19|            Tym bardziej że prawie jednocześnie inny Żydek, handlujący węglami,
40 II,19|          cały kontuar i wszystkie jednocześnie nakręcił. Po raz tysiączny
41 II,19|  rozmiarów srebrnej dziesiątki...~Jednocześnie ze wszystkich stron ogarnęła