Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |          jestem wesół, a mimo to czuję jakieś tępe ukłucie, jakiś
 2  I,6 |    wielkotygodniowej..." I nagle czuje ochotę przejechania się
 3  I,6 |       się karetą, a jednocześnie czuje żal do nieba, że jest takie
 4  I,6 |         sprzedane. Panna Izabela czuje ściśnięcie serca za serwisem
 5  I,6 |       Kilku takich Wokulskich, a czuję, że na starość zostałabym
 6  I,6 |     sympatii i cierpień, wtedy - czuję, że mi czegoś brak, jak
 7  I,7 |        lokajami!... Pierwszy raz czuję spokój... o Boże... A tak
 8  I,9 |         teorie oszczędności, gdy czuję ból w sercu?"~Dalszy bieg
 9  I,9 |         że tak ucieka szczęście. Czuję to dopiero dzisiaj. A studnia
10  I,10|        jak wówczas. Jeszcze dziś czuję ich zapach, ciepło pary
11  I,10|         sąsiadów i wrzeszczeć:~- Czuję w sobie starożytną polską
12  I,11|   spojrzę... Nie, nie wypada!"~I czuje w tej chwili, że połyskująca
13  I,11|          życie. Przy niej jednej czuję spokój i zapominam o trapiącej
14  I,13|          sobą zbutwiałe stroje i czuje zapach stęchlizny.~Zbudził
15  I,15|       był dzieckiem i że jeszcze czuje w sobie drgające fale młodej
16  I,18|         chce zaprotestować, lecz czuje, że głos zastyga mu w gardle,
17  I,18|       baletnik..." ~I pan Ignacy czuje, że nie może nic odpowiedzieć
18  I,18|      nimi na górę. ~W tej chwili czuje, że ktoś pochwycił go z
19  I,18|      brudniejszą szyję ; za sobą czuje zapach świeżej cebuli ;z
20  I,18|        już... zaduszą go...Nagle czuje przed sobą puste miejsce,
21  I,19|         podobną filozofię... Ale czuję, że grozi ci niebezpieczeństwo,
22 II,1 |     panie Rzecki!...Dziś dopiero czuję cały ogrom mego nieszczęścia... ~-
23 II,2 |           co nam Bóg zeszle, ale czuję, że gdyby ten człowiek wrócił,
24 II,3 |       rumieni się i idzie dalej. Czuje, że Paryż na pierwszym kroku
25 II,3 |        uśmiechają się mężczyźni. Czuje, że on, Wokulski, który
26 II,3 |     Niepodobieństwo!..."~Mimo to czuje, że siły go opuszczają.
27 II,8 | odurzenia, że już nie myśli, nie czuje, nie pragnie, tylko kocha.
28 II,10|      Stawskiej.~- Jakże się pani czuje?~- Doskonale! - odpowiedziała
29 II,10|          chwili kiedy tu jestem, czuję się zupełnie spokojną.~Uścisnąłem
30 II,12|         ze mną dzieje...To jedno czuję, że ten człowiek zabrał
31 II,13|       także mężczyzną i dalibóg, czuję, że gdy między mężczyzną
32 II,13|          nie chcę mówić dalej... Czuję tylko, że ma pani prawo
33 II,14|    pożyczał. Genialny hultaj!... Czuję, że jeżeli nie przeflancują
34 II,15|        ma zamiar poprawić się.~- Czuję - mówił wzdychając - że
35 II,16|       Tak, panie... Dziś dopiero czuję, jak ją kocham.~- A gdyby
36 II,17|  przeszkadzają mi wspomnienia... Czuję prawidłowo... ach, nawet
37 II,17|          wyprzeć się sympatii... Czuję, że dla mnie brudny Żydziak
38 II,17|          się co do Stawskiej, bo czuję, że Mraczewski nie zaśpi
39 II,17|          znikła... Teraz dopiero czuję, że jestem ocalony, i to
40 II,17|  aksamitu... Byłby przysiągł, że czuje zapach jej ciała, że słyszy
41 II,17|         względami?... I czy pani czuje, co to za piekło być tak