Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |               rzekł. - I skąd mu to przyszło?~- No skąd! Zwyczajnie -
 2  I,4 |          się nikłe gwiazdy.~Wówczas przyszło mi na myśl, że tak daleko
 3  I,6 |          wspólnik?... Skąd jej ojcu przyszło do głowy zawiązywać jakieś
 4  I,8 |          zachodowi. Dopiero później przyszło mu na myśl, że on nigdzie
 5  I,10|             o wspólności żon, zaraz przyszło mi do głowy:~- Stach nihilista
 6  I,10|        człowiek czynu, który, co mu przyszło do głowy czy do serca, wykonywał
 7  I,17|             tej chwili oświadczył - przyszło mu na myśl - to co?..."~
 8  I,17|    procentem, ceduję jej..." ~Potem przyszło mu na myśl, że nie jest
 9  I,18|             Żyd, któremu to właśnie przyszło na myśl, cofnął się czym
10  I,18|          śpiewać pod nosem. A potem przyszło mu do głowy, że - koniecznie,
11  I,19|            piersiach rękoma i nagle przyszło jej na myśl: skąd ojciec
12 II,1 |   Powiesiłbym się - mówił - żeby mi przyszło tydzień włóczyć się po dworze.
13 II,1 |           wargi, a mnie już wówczas przyszło na myśl, że to wydobywanie
14 II,2 |           coś z kapitału. Więc, jak przyszło uwłaszczenie... ~- No -
15 II,3 |          oburzenie uspokaja go; gdy przyszło do rachunku, przekonał się,
16 II,3 |                   powtarzał. ~Nagle przyszło mu na myśl: czy to on raczej
17 II,3 |          jaki posiadam!.. "~Później przyszło mu na myśl: na co to, on
18 II,4 |        doznał szczególnego uczucia. Przyszło mu na myśl, że żelazo za
19 II,5 |              W następnej zaś chwili przyszło mu na myśl: o jakich to
20 II,6 |                 I co by pani z tego przyszło, gdybym odpowiedział jak
21 II,6 |                 A z tego co by pani przyszło? ~- Miałby jakiś nowy sposób
22 II,8 |             pod nogi. ~Pewnego dnia przyszło mu na myśl, że gdyby kazała
23 II,8 | przypatrując się Wokulskiemu. Nagle przyszło mu na myśl, że musi to być
24 II,9 |        zresztą nie po raz pierwszy, przyszło mi na myśl, że Maruszewicz
25 II,10|        chwilowe zajęcie, ale bardzo przyszło mi w porę, bo właśnie onegdaj (
26 II,10|            będzie zachwycona.~Kiedy przyszło do płacenia, panią Stawską
27 II,11|          świecie?~- I czy nigdy nie przyszło ci na myśl - mówiłem coraz
28 II,12|            Wokulskiego.~Już wówczas przyszło jej na myśl, ale tylko na
29 II,13|            i rysować. A nawet jakby przyszło do malowania, to też...~
30 II,13|        pomyślała panna Izabela. Nie przyszło jej do głowy, że co najwyżej
31 II,13|           medalion na szyi. A kiedy przyszło wsunąć go za stanik, spuściła
32 II,17|            już żałował apatii kiedy przyszło mu na myśl zdanie Feuchterslebena:~"
33 II,17|        dowiedziałem się, żeś chory, przyszło mi na myśl... Uważasz...
34 II,17|            od wszelkich zajęć, więc przyszło mi na myśl, czybyś nie zostawił
35 II,17|       kończył podróż do Chin, kiedy przyszło mu na myśl, że gdyby on
36 II,17|            mnie żal zdjął. Ale wnet przyszło mi do głowy: "Po cóżeś się,
37 II,17|      składzie materiałów aptecznych przyszło mu na myśl, jak dalece osłabła
38 II,17|            jak nią gardzę..."~Potem przyszło mu na myśl, że pogarda nie
39 II,17|              Wie pan, co mi na myśl przyszło?~- Żem oszalał.~- Coś na
40 II,19|              rzekł. - Skądże jednak przyszło radcy do głowy, że Wokulski