Tom, Rozdzial
1 I,1 | gotówką odziedziczoną po żonie pojechał na turecką wojnę robić majątek.~-
2 I,1 | wariat, rzucił wszystko i pojechał robić interesa na wojnie.
3 I,10| kawałek chleba, więc po co pojechał do Bułgarii? Zdobył tam
4 I,10| Wokulski posłał jej neseserkę i pojechał do Łazienek. Wróciwszy zaś
5 I,11| niej."~Wziął kapelusz i pojechał z księciem. Zdawało mu się,
6 I,12| Jerozolimską. Tu wziął dorożkę i pojechał do adwokata.~W przedpokoju
7 I,12| już Maruszewicza, z którym pojechał do rajtszuli obejrzeć kupioną
8 I,13| się o piątej i natychmiast pojechał odwiedzić swoją klacz. Przyjęła
9 I,13| Prosto z wyścigów Wokulski pojechał do Szumana.~Doktór siedział
10 I,18| co opuścił mieszkanie i pojechał do Bardeta po kwiaty. Stary
11 I,18| ogrodniczy. ~- A gdzie on pojechał, nie wie pan? - zapytał
12 I,18| bezwstydnego dorożkarza i jęcząc pojechał do teatru. ~Tu - naprzód
13 I,18| co, ale że w tej chwili pojechał w Aleje Ujazdowskie. Słychać
14 II,1 | koncerty i odczyty. ~Wkrótce pojechał do Bułgarii, gdzie zdobył
15 II,4 | Wziął adres baronowej i pojechał w okolice Saint-Germain. ~
16 II,4 | szepnął. ~Wziął fiakra i pojechał według adresu, daleko za
17 II,6 | towarzystwo wysiadło, a brek pojechał dalej. ~- Dzień dobry, panie
18 II,6 | Wokulski ukłonił się i pojechał naprzód. Był zgryziony i
19 II,7 | wybiegł na jej spotkanie, ale pojechał na spacer z panią Wąsowską.
20 II,8 | prezesowej: gdzie Wokulski?~"Pojechał w pole oglądać miejsce na
21 II,8 | Akurat! - myślę. - On pojechał do lasu marzyć.' ~Kazałam
22 II,11| Grévy, a mały Napoleonek pojechał na wojnę, do jakiegoś Natalu
23 II,12| rozeszła się wieść, że pojechał do Bułgarii, a później,
24 II,13| niespodziankę i nie uprzedzając go pojechał do Odessy. Nie zastał go
25 II,13| odeski, również stęskniony, pojechał do Tobolska...~Interesa
26 II,13| odpowiedział.~Przed drugą Wokulski pojechał do pani Stawskiej. Była
27 II,15| się, posmutniał, ale - nie pojechał na pogrzeb staruszki, która
28 II,16| mi pisać. Tak bym gdzie pojechał... Mój Boże, dwadzieścia
29 II,16| swoją drogą, tak bym gdzieś pojechał... tak bym jechał...~Muszę
30 II,16| wypadków.~W maju jednego dnia pojechał Wokulski z panną Łęcką i
31 II,17| za nią, mówię ci, i już pojechał do niej trzeci czy czwarty
32 II,17| na miasto.~Jednego dnia pojechał aż do Łazienek; zrobił więcej,
33 II,17| zdumiony.~Ale przed trzecią pojechał.~Punkt o trzeciej Wokulski
34 II,17| Od pani Wąsowskiej pojechał do mieszkania Rzeckiego.
35 II,19| radca. - Bo tylko pomyśl. Pojechał po majątek, gdzie?... na
36 II,19| wszystkie dnie następne nie pojechał z panną tęsknić między gruzami.
37 II,19| jakie wskazówki, że tam nie pojechał?.. - zapytał Rzecki zniżonym
38 II,19| wie - myślał - czy Stach pojechał do Indyj ze swoim półmilionem?...
39 II,19| ażebym sam do Warszawy pojechał, zwyczajnie jak kobieta.~
40 II,19| Powiedział pannie: adieu! i pojechał... Oto cały sekret. Byle
|