Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |        słońcem, a o kilkadziesiąt kroków dalej leżały zbiorniki wody,
 2  I,8 |         drogi pod bramą, a o parę kroków dalej wyprzężonego konia.~-
 3  I,9 |          Nie, nie ona."~O paręset kroków dalej spostrzegł jakąś piękną
 4  I,10|         dymu, szeroka na kilkaset kroków, długa - czy ja wiem - może
 5  I,10|        parowu leżącego o kilkaset kroków na lewo od nas wyszli granatowi
 6  I,10|           przed nami o jakieś sto kroków na lewo, zrobiło się zamieszanie;
 7  I,10|          długie linie. Na paręset kroków przed nami zakłębił się
 8  I,10|         koło lewego ucha. O kilka kroków przede mną coś uderzyło
 9  I,13|      Wokulski odsunął się na parę kroków, mruknął:~- Dziarski chłop...~
10  I,13|        wystąpiły rumieńce. O parę kroków od niej przejechał na Sułtance
11  I,13|           upoważnienia do żadnych kroków pojednawczych odparł Rzecki,
12  I,13|          stają o dwadzieścia pięć kroków, idą naprzód po pięć kroków...~-
13  I,13|       kroków, idą naprzód po pięć kroków...~- Tek.~- Pistolety gwintowane
14  I,13|      sobie baron.~O kilkadziesiąt kroków od niego Wokulski chodził
15  I,13| Wokulskiego i odeszli kilkanaście kroków w las.~- Jestem oszpecony -
16  I,13|        drzwi do pokoju i szybkich kroków za sobą. Dopiero ocknął
17  I,16|         mu drugi, zaledwie o parę kroków odległy. ~Wokulskiemu, kiedy
18  I,18|          nierówne: co kilkanaście kroków bowiem musiał zbaczać albo
19  I,18|          sali i spostrzega o parę kroków od siebie pana Łęckiego
20  I,19|           mu głową usiadł o kilka kroków, zwrócony bokiem. W odpowiedzi
21 II,1 |         mieszkania, gdzie o kilka kroków od niej zmarszczony Wokulski
22 II,3 |          Przeszedłszy kilkanaście kroków trafiają na dwukonny powóz
23 II,3 |      numer Suzina i o kilkanaście kroków dalej weszli do podobnego
24 II,3 |    zastraszający sposób. Co kilka kroków werandy, okrągłe stoliki,
25 II,3 |           chwili co kilkadziesiąt kroków, na prawo i na lewo, rozsuwały
26 II,3 |        ciągnie się przez kilkaset kroków. Zaniepokojony, pośpiesza
27 II,3 |           siebie. O kilkadziesiąt kroków dalej widzi: Rue Poissonniere,
28 II,3 |    żelazną balustradą. ~O paręset kroków dalej druga podobna brama,
29 II,3 |      ukłonem. ~Poszli kilkanaście kroków korytarzem i Jumart otworzył
30 II,3 |         ul. Montmartre, o paręset kroków od swego hotelu. Miano grać
31 II,6 |     zatrzymał się o kilkadziesiąt kroków dalej. Widocznie naradzano
32 II,6 |       gościa wstała i wyszła parę kroków naprzód. ~- Witam cię, panie
33 II,6 |           za mną... Jadąc o kilka kroków za panią Wąsowską, Wokulski
34 II,8 |        towarzystwo. O kilkanaście kroków z boku chłopak kredensowy
35 II,8 |      Przeszli jeszcze kilkanaście kroków pod zwieszającymi się gałęźmi
36 II,9 |      pokoju.~Jednocześnie o kilka kroków od nas spadł na podwórze
37 II,10|          się tak; że pobiegł parę kroków naprzód.~- Patkiewicz!...
38 II,12|          Ale po przejściu paruset kroków na mrozie ochłonął.~"W rezultacie -
39 II,13|          przekleństwo..."~O kilka kroków od Molinariego, przy mikroskopijnym
40 II,17|         się podoba.~O kilkanaście kroków od swojego domu usłyszał