Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |             woni, i zawołał:~- Słowo honoru daję, że już musi być wpół
 2  I,2 |                  odparł. - No, słowo honoru daję, że ten człowiek ma
 3  I,2 |        proroczy! Właśnie dziś, słowo honoru... muszę być na mieście
 4  I,7 |           największym świętem. Słowo honoru daję, że nie znam kobiety,
 5  I,10|            sieni... Wchodzę... słowo honoru - salon!... Meble kryte
 6  I,10|             poważnym tonem, to słowo honoru daję, że Mraczewski w kąt!...
 7  I,12|            przecie to dla pańszkiego honoru, nie dla mego - odparł służący
 8  I,13|                A tymczasem ja, słowo honoru, mam jak najlepsze skłonności...~-
 9  I,13|        imponować! Była chwila, słowo honoru, że chciałem go uderzyć
10  I,13|          kijem... Impertynent, słowo honoru... Gotów pomyśleć, że ja
11  I,13|             że ja się go boję, słowo honoru... O Boże, jak ciężko karzesz
12  I,13|             Nic, tylko to.Ale, słowo honoru, on musiał kogoś zamordować,
13  I,13|             Bylem się odegrał, słowo honoru, cisnę mu w oczy te czterysta
14  I,13|         pogardy jak Wokulski.~"Słowo honoru - myślał - dobrowolnie wlazłem
15  I,15|         odtrąci mnie... No?... słowo honoru, że natychmiast wezmę utrzymankę
16  I,15|              Od tej pory, daję słowo honoru, zawsze kłaniam mu się na
17  I,15|           panem stosuneczki, a słowo honoru daję, że warto! Prześlicznie
18  I,18|            osobę i jak cieszyć się z honoru wyrządzonego przez mecenasa
19  I,18|             pan Ignacy. ~- Ale słowo honoru, że zgłupiał. Bo przecież
20  I,18|           mówi na cały głos: - Słowo honoru, za ten dom śmiało można
21  I,19| siedemdziesiąt... Pocieszne... słowo honoru!... ~Konie ruszyły w stronę
22 II,2 |      spiekotę?... Bezczelność! słowo honoru daję... ~- No - mówił rządca -
23 II,2 |           ojcem. Stary błazen! słowo honoru, i przy tym łże, bo nago
24 II,2 |             wtrącił rządca. ~- Słowo honoru, kłamstwo! - zawołał młody
25 II,4 |             skarbów, najemni obrońcy honoru, dystyngowane damy, które
26 II,4 |                  Przysięgę czy słowo honoru?... Za stary jestem, aby
27 II,6 |          powoził. ~- Więc daję słowo honoru, że wybiję pana, jeżeli
28 II,6 |         rzekła wdówka. ~- Ależ słowo honoru daję, że tylko dla skrócenia
29 II,6 |            wioząc nas...~- No, słowo honoru daję... ~- Już lepiej podprowadź
30 II,8 |         rubli gotowego grosza, słowo honoru daję, jak mi Bóg miły...
31 II,9 |        pojedynek...~- Jesteś pan bez honoru! - zawołałem.~Teraz on zaczął
32 II,9 |         zaczął bić w stół.~- Kto bez honoru?... Komu pan to mówisz?...
33 II,10|         zakończyła ze łzami.~- Słowo honoru, że ta pani ma halucynacje -
34 II,11|    przyjaciel i człowiek z poczuciem honoru.~- No - rzekłem - uspokój
35 II,13|              się z Ochockim... Słowo honoru, nie pojmuję: o czym finansista
36 II,13|              spytał. - Daję ci słowo honoru, że nigdy nie widuję tej
37 II,13|              przesadza... Pod słowem honoru (choć kobiety podobno nie
38 II,13|             kobiety podobno nie mają honoru) zapewniam pana, że to,
39 II,14|                 więc my już nie mamy honoru dlatego, że nie mamy kredytu?...~-
40 II,17|             szlachetności i poczucia honoru... Wolałby się sam zabić