Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |          moją ciotką...~...Chcąc, ażebym zupełnie był gotów, gdy
 2  I,4 |           dużo płakałem nad sobą, ażebym się miał rozczulać nad Turcją.~
 3  I,4 |         na niego.~- Czy chciałeś, ażebym został tureckim Wallenrodem?...~-
 4  I,6 |        jeżeli nie zmusić do tego, ażebym mu się sama oddała... Czy
 5  I,7 |           mów, jeżeli nie chcesz, ażebym rozpłakała się na ulicy...~
 6  I,9 |        odparł Wokulski.~- Pozwól, ażebym ja mu postawiła nagrobek.
 7  I,10|          on zawsze zachęcał mnie, ażebym szedł bić Niemców, więc
 8  I,13|      Izabeli:~- Czy pozwoli pani, ażebym na jej ręce złożył to dla
 9  I,16| rozgorączkowany - proszę o jedno: ażebym mógł służyć pani, o ile
10 II,1 |       niebo czyste; nie pamiętam, ażebym kiedykolwiek widział więcej
11 II,1 |          zbyt mało znam jej ojca, ażebym miał składać mu wizyty. ~
12 II,2 |          to samo przed wyjazdem), ażebym się zaopiekował kamienicą,
13 II,2 |      wcale sobie nie przypominam, ażebym mianował plenipotentem tego
14 II,2 |        Jeżeli społeczeństwo chce, ażebym mu płacił za mieszkanie,
15 II,2 |       rzekłem - zbyt jest krótką, ażebym śmiał... ~- Wszystko jedno! -
16 II,2 |   niedługa. Pozwolą panie jednak, ażebym nie tyle ja, ile pan Wokulski
17 II,3 |           dużo zwiedziłem świata, ażebym miał troszczyć się o czyjąś
18 II,3 |        zasługuję na to - myślał - ażebym był pierwszymi ostatnim..."~
19 II,4 |      spoglądałeś pan na barometr, ażebym nie miał odkryć przyrodnika,
20 II,5 |   zacząłem siwieć i nie bez tego, ażebym od czasu do czasu nie dotknął
21 II,9 |           Stawskiej:~Pozwól pani, ażebym zastąpił ojca tej kochanej
22 II,9 |       skąpi!), który prosił mnie, ażebym mu nastręczył do nabycia
23 II,10|             Przyszła mnie prosić, ażebym pomogła jej w uporządkowaniu
24 II,10|       prosiła mnie raz na zawsze, ażebym brała Helunię ze sobą do
25 II,10|           od pani Stawskiej list, ażebym przyszedł wieczorem. Pismo
26 II,11|           stosunki, domagają się, ażebym sklep sprzedał. Prawda,
27 II,13|          Szlangbaum namawia mnie, ażebym mu powierzył mój kapitał.
28 II,16|          zawodów... Nie twierdzę, ażebym się ich lękał, bo przecie
29 II,16|        jestem przecie taki stary, ażebym miał myśleć o śmierci; ale
30 II,16|    odpowiada :~- Sam mi radziłeś, ażebym nie trzymał pustego lokalu...~
31 II,17|          podobna?... - szepnął. - Ażebym ja..."~Ale posąg wnet zniknął,
32 II,17|           nie są starą garderobą, ażebym mógł ich odstępować - wybuchnął
33 II,17|      Szlangbaum, a każdy namawia, ażebym ja po tobie prowadził spółkę...~-
34 II,17|     procent rocznie. I nie sądzę, ażebym był gorszym obywatelem poprzestając
35 II,17|       dziś to mnie strach bierze, ażebym zamiast mojego dziecka nie
36 II,17|   ponieważ ja nie jestem lokajem, ażebym miał fatygować się na rautach,
37 II,17|           być sławnym i potężnym, ażebym mógł jej dowieść, jak nią
38 II,17|          stopniu język angielski, ażebym nie mógł przesłyszeć się
39 II,17|          błędów, to pozwoli pani, ażebym miał własna opinię; a co
40 II,19|           sypia, a nawet chciała, ażebym sam do Warszawy pojechał,