Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |           drabinie - myślał. - To chory kąt, dziki kąt."~I rozważał
 2  I,9 |     Doświadczał takich uczuć, jak chory na gorączkę, którego oblano
 3  I,10| Zmiarkowałem, że Katz jest bardzo chory. Zbliżyłem się do niego
 4  I,13|         Wokulski. - Podobno baron chory?~- Tak... trochę... Jutro
 5  I,14|        panna Izabela - chyba jest chory..."~Nie sądziła, ażeby Wokulski
 6  I,17|      przecie nachodzić, kiedy był chory. A bilet posłałem." ~Zbliżywszy
 7  I,17|         spytał. ~- Pan baron leży chory i nikogo nie przyjmuje,
 8  I,17|          Konstanty. - Bo pan jest chory z postrzału i doktorzy kazali
 9  I,17|          był zdrów, ale i nie tak chory. Rana w policzku goiła mu
10  I,18|        zdawało mu się, że Ir jest chory, to, że rdzewieje nigdy
11  I,19|          To znowu, że jest ciężko chory i że tylko Wokulski pielęgnować
12  I,19|        jutro przyjść, bo dziś pan chory. ~- Co ja zrobię, kiedy
13  I,19|         jak ma pieniądze, to jest chory, a jak jest zdrów, to nie
14  I,19|      składając ręce - ojciec taki chory... ~- Zapewniłam tego człowieka,
15  I,19|           łez. ~- Papo, ty jesteś chory!... - zawołała przestraszona
16  I,19|       kamienicy... że ojciec jest chory i że... Starski wrócił.... ~
17  I,19|          nie przyjmuje, kiedy pan chory. ~- Rozumiem, wielmożny
18 II,1 |    wypytując Stacha, czy nie jest chory, i dziwiąc się, że się jeszcze
19 II,1 |          mój Jaś był ze trzy lata chory, a z osiem... Ach, panie
20 II,4 |        się tych podejrzeń. ~"Może chory?" - szepnął. ~Wziął fiakra
21 II,5 |          jestem, panie, formalnie chory. Brak apetytu, smutne myśli,
22 II,6 |     stryjcio, co prawda już dawno chory na kamień. ~- Ale co dotychczas
23 II,7 |          przez służącego, że jest chory. Nagle usłyszał za sobą
24 II,8 |   Wąsowskiej. ~"Oczywiście jestem chory" - myślał~Wnet jednak ozdrowiał,
25 II,9 |            że Stawski był wówczas chory i że za parę tygodni spodziewa
26 II,10|     zawołał, ażeby oblać go wodą; chory nagle zerwał się i rzekł
27 II,11|       wybrałem się do niego. Może chory?~Idę i w bramie domu, w
28 II,11|         uwierzyłbyś pan, że Stach chory z tego powodu?...~Doktór
29 II,13|           powiedzenia. Nie jestem chory i nie sądzę, ażeby pannie
30 II,13|             rzekła. - Czy pan był chory?...~- Gorzej, pani - odpowiedział
31 II,14|        umiem pracować...~- Jesteś chory, mój mężu - odparła baronowa. -
32 II,15|        wagonu przy damach.~- Może chory? - odpowiedziała panna Izabela
33 II,17|       kiedy dowiedziałem się, żeś chory, przyszło mi na myśl...
34 II,17|       wreszcie powiedział? Jestem chory, potrzebuję dozorczyni i
35 II,17|          mówił, że jest znużony i chory i że musi się wycofać.~Interesanci
36 II,17|          Wokulski musi być ciężko chory. Wychudł, odpowiadał krótko
37 II,19|       głos znany Rzeckiemu.~- Pan chory.~- Co to chory!... Kryje
38 II,19|   Rzeckiemu.~- Pan chory.~- Co to chory!... Kryje się przed ludźmi.~-
39 II,19|           szlochać.~- Taki jestem chory - mówił - taki rozdrażniony... -