Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |         szafę, kuferek i stolik.~Wydobył wino i schował je na powrót,
 2  I,4 |         jest mówić o interesach.~Wydobył ze stolika klucz i wyszli.
 3  I,4 |          Rzecki otworzył biurko, wydobył księgę i podsunął fotel.
 4  I,4 |         uradowany Rzecki. Prędko wydobył krawat z szuflady i parasol
 5  I,7 |        ręku. Nie podnosząc głowy wydobył nową stalówkę z szuflady,
 6  I,8 |     głowę zaprzątać?...~Wokulski wydobył portmonetkę.~Masz tu - rzekł -
 7  I,8 |       kiedy dziesięcioma rublami wydobył człowieka z niedoli, kiedy
 8  I,9 |        tylko pięć półimperiałów. Wydobył więc z kasy jeszcze pięć
 9  I,10|          sięgnąwszy pod poduszkę wydobył stamtąd klucz.~- Naści -
10  I,10|     odwrót. Z wytartej surduciny wydobył gruby notes, włożył na nos
11  I,11|       poszukał w nim i za chwilę wydobył paczkę weksli.~- Te same? -
12  I,12|      głowę, chyba utrzymałby go.~Wydobył z biurka swój notatnik i
13  I,12|          kwit - rzekł Wokulski i wydobył pieniądze z biurka.~- Na
14  I,12|       Piękna klacz!...~To mówiąc wydobył z kieszeni kawałek brudnej
15  I,15|       siebie; o czwartej służący wydobył mu z komody bieliznę i przyszedł
16  I,17|  zdarzało), wziął się do roboty. Wydobył gruby kajet, już w większej
17  I,17| porzuciwszy ćwiczenia angielskie wydobył archiwum swoich korespondencyj
18  I,17|     teraz jest doktór. ~Wokulski wydobył swój bilet i dwa ruble. ~-
19  I,18|          Ignacego. Stary subiekt wydobył nawet małą lornetkę i zaczął
20  I,18|        stróż otworzy? W tym celu wydobył zegarek z sekundnikiem i
21  I,18|    nieszczęsny pan Ignacy. Potem wydobył księgi, umaczał pióro i
22 II,4 |        rację... - odparł Geist i wydobył z kieszeni średniej wielkości
23 II,4 |         gazowe lampy nad stołem, wydobył papier i pióro i zaczął
24 II,5 |   ogniotrwałą i z uroczystą miną wydobył stamtąd list Suzina. ~-
25 II,8 |      wyciąć? ~- Prawda.~Wokulski wydobył noteskę, ołówek i napisawszy
26 II,11|       szczęśliwy, a przynajmniej wydobył się ze swoich zgryzot. Muszę
27 II,11|         domu zniżył nam komorne, wydobył Helenkę z takiej hańby,
28 II,12|          upadłej, którą Wokulski wydobył z nędzy, oddał do magdalenek
29 II,12|       wielką zasługę ten, kto by wydobył go z sideł kokietki.~Później
30 II,13|    dzielnym człowiekiem.~- Który wydobył rachunki sklepowe...~- Ma
31 II,14|         panie!... A oto dowód...~Wydobył z kieszeni dwa arkusze i
32 II,14|        skarb - odparł Wokulski i wydobył z biurka fatalne dokumenta. -
33 II,15|        Wokulski wyjął pugilares, wydobył kilka sturublówek i podając
34 II,16|          mącąc wody.~Gdyby tylko wydobył się z tych niepotrzebnych
35 II,17|       której panuje noc i obłęd, wydobył się na jasny dzień. Pulsa
36 II,19|          dobrym usposobieniu, że wydobył spod łóżka gitarę, naciągnął
37 II,19|     jedną lampę, z głównego okna wydobył przy pomocy Kazimierza żardynierkę
38 II,19|          zwykle, tak i tym razem wydobył wszystkie, zapełnił nimi