Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |       szukać sprawcy zniszczenia, a wtem ukazało się dwu policjantów
 2  I,6 |           rzuca okiem na okolicę...~Wtem (powóz ciągle drży i słychać
 3  I,7 |         dziś tak nagle go opuściły.~Wtem drgnął; usłyszał imię panny
 4  I,8 |            Wokulski wciąż rachował. Wtem znowu usłyszał nieznośny
 5  I,9 |           rękach zaniosą do miasta, wtem - zapał ostygł. Ludzie biegli
 6  I,10|        zobaczyć leżącego człowieka.~Wtem stało się coś nieoczekiwanego.
 7  I,10|          nawet nie zwracałem uwagi. Wtem . skrzypnęły tylne drzwi
 8  I,13|           prześlicznym spojrzeniem.~Wtem ktoś potrącił Wokulskiego.
 9  I,13|                Niech go wątroba!...~Wtem zadzwoniono. Czujny sługa
10  I,14|          zarumieniła się ze wstydu.~Wtem dowiedziała się od pani
11  I,18|           jedzących pekeflejsz, gdy wtem muzyka złożona ze skrzypców,
12  I,18| dziewięćdziesięciu tysięcy rubli." ~Wtem ktoś lekko dotyka jego ramienia.
13  I,18|            Szlangbaum już wychodzi; wtem zastępuje .mu drogę pan
14 II,1 |       wtrąciła niepocieszona wdowa. Wtem znowu zasłoniła twarz chustką
15 II,3 |                   myślał Wokulski. ~Wtem otworzył oczy i włosy powstały
16 II,3 |         tamtą stronę!..." - myśli. ~Wtem na skręcie wymija go młoda
17 II,4 |          zdeptanym sercem ludzkim!"~Wtem nasunęło mu się pytanie: ~"
18 II,4 |        szatanem, a kto aniołem?..."~Wtem zapukano do drzwi. Wszedł
19 II,6 |      odpowiedziałby, że jest ciszą.~Wtem usłyszał szybki bieg za
20 II,6 |            weksel u pachciarza, gdy wtem... coś się zepsuło. Pani
21 II,8 |       połowy... Aż krew trysnęła... Wtem panna łapie go rękami za
22 II,8 |              ażeby podnieść papier. Wtem dotknął sukni panny Izabeli
23 II,10|         panie, z całego świata!..." Wtem wchodzę i - cały mój dobry
24 II,10|           się wyznać, że ją kocham.~Wtem ktoś mocno zadzwonił do
25 II,10|             oskarżonej niewinności.~Wtem, pomimo protestu Marianny,
26 II,11|          omyliłem się w rachunkach. Wtem, kiedym już myślał o zamknięciu
27 II,11|         ubrany wychodzę z domu, gdy wtem spotykam w sieni Wirskiego.
28 II,11|             warto im przeszkadzać."~Wtem - nowa szopka. W otwartym
29 II,13|      triumfalnego wozu tego pana...~Wtem spojrzał na bok i zrobiło
30 II,13|             i szedł dalej bez celu; wtem dopędził go służący.~- Jaśnie
31 II,15|           się czy co, u diabła?..."~Wtem z daleka zobaczył dwa światła,
32 II,17|             Sokratesów i Platonów."~Wtem spojrzał na list paryski
33 II,17|          pan kazał mi wyciąć napis. Wtem patrzę, jest powóz pana
34 II,17|        gadali ze sobą i chichotali. Wtem Starszczak ogląda się. Zobaczył
35 II,17|             już nie mógł wytrzymać. Wtem patrzę, leci sam pan baron,
36 II,17|       zatwierdzenie testamentu, gdy wtem (będzie z miesiąc) wraca
37 II,17|         spacerował z panną Izabelą. Wtem zwabione przez kogoś łabędzie
38 II,17|            który także coś wart..."~Wtem przeszła obok niego jakaś