Tom, Rozdzial
1 I,3 | dziesięć groszy rodzynków. Widząc, że jedno ziarno upadło
2 I,4 | z boku i uśmiechnął się widząc, że stary odzyskuje dobry
3 I,5 | jest możliwym, że dobry Bóg widząc dwie dusze z pięknymi nazwiskami,
4 I,5 | wielbicielem, mizerniał nie widząc długo swej pani, rumienił
5 I,7 | wysunęło się na zewnątrz.~Widząc to panna Izabela uczuła
6 I,7 | wyjaśnienia - rzekła panna Izabela widząc, że jej towarzyszka już
7 I,7 | odpowiedział stary subiekt, lecz widząc, że przeszkadza pryncypałowi,
8 I,8 | spokojnym i jakby większym; nie widząc - myślał o niej i tęsknił.
9 I,9 | Wokulskiego i zaczynał dziwić się widząc, że kupiec galanteryjny
10 I,9 | Zaczęto z cicha szeptać.~Widząc, że wszyscy na niego patrzą
11 I,9 | ma - ciągnęła prezesowa widząc jego zakłopotanie. - Nie
12 I,9 | poznać się bliżej... - A widząc, że Wokulski milczy, dodał: -
13 I,10| wolno, później biegiem, widząc ze zdziwieniem, że i inni
14 I,10| słuchając potoków obcej mowy i widząc nie nasze twarze, nie nasze
15 I,10| ustać. ~- Co?... - mówię widząc, że jest zupełnie pijany. -
16 I,11| przypatrywał mu się spod rzęs, a widząc, że Wokulski to czerwienieje,
17 I,13| drogę, aż hen pod rogatkę, widząc tylko kłęby żółtego kurzu.~"
18 I,13| jeszcze na jednym wyścigu nie widząc, co się koło niego dzieje,
19 I,13| Maruszewicz otarł pot z czoła widząc, że Wokulski znowu przypatruje
20 I,13| jak dym z fajki. Ludzie widząc, że umieszczasz duży kapitał
21 I,18| obejrzał się dokoła sklepu, a widząc, że ich nikt nie śledzi,
22 I,18| krzyczy pan Ignacy widząc, że dom poczyna się chwiać. ~
23 II,1 | Spojrzał na zegarek, a widząc, że ma jeszcze czas, położył
24 II,1 | nasze obroty. ~Odetchnąłem widząc, że Wokulski nie myśli darmo
25 II,1 | śmierci pani Małgorzaty) widząc, że mi chłopak w oczach
26 II,4 | jej ciężarem. ~Wokulski widząc to sam spotniał. ~"Już rozumiem -
27 II,5 | i chciał wychodzić, ale widząc, że Wokulski istotnie orzeźwił
28 II,6 | jakby dostał wścieklizny. Widząc, że mimo to pies ma wesołe
29 II,8 | Ochockiego panna Izabela widząc, że towarzystwo weszło już
30 II,9 | wyszła do nas i pani Stawska.~Widząc obie damy odezwałem się:~-
31 II,12| ja pocznę, tak długo nie widząc pani? Prawda, że i dziś
32 II,13| się tylko na pannę Izabelę widząc, że ona rozumie swoje uprzywilejowane
33 II,13| mam ciekawości do kobiet." Widząc ja, że stary nie chce gadać,
34 II,14| krzyknęła baronowa widząc, że zabierają wszystkie
35 II,17| miliony zabaw. Bawiłbym się widząc jej konkury o moją rękę
36 II,17| nie doznawał przykrości widząc, że jedni ciekawie przypatrują
37 II,17| analiz, z przyjemnością widząc, że nie bardzo stracił wprawę.~
38 II,19| Hałaśliwie nakrył do stołu, a widząc, że pan nie budzi się, zawołał:~-
|