Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |          cię... A panna Łęcka nie wyszła za mąż ?~- Nie.~- A nie
 2  I,6 |          opat Jouve radził, ażeby wyszła za mąż. Panna Izabela odczuwa
 3  I,6 |    podniosła się z fotelu i cicho wyszła.~Panna Izabela znowu poczęła
 4  I,6 |          Pocałowała ojca w rękę i wyszła do swego pokoju.~- Nagła
 5  I,8 |    zapytać: co mówiła dama, która wyszła przed chwilą?... Bardzo
 6  I,8 |        wyrazem: " Przepraszam..." wyszła ze sklepu.~Panowie Klejn
 7  I,9 |            ciężko podniosła się i wyszła.~"Błogosławieni, którzy
 8  I,9 |   zatłukła, albo żebym ja od niej wyszła. I widać Bóg wysłuchał,
 9  I,9 |     przypatrzyła mu się z uwagą i wyszła wzruszając ramionami.~W
10  I,10|   pojutrze około pierwszej...~Gdy wyszła, rzekłem do Lisieckiego:~-
11  I,11|          i ładną, lecz za mąż nie wyszła. Później mówiono również
12  I,11|           trzydziestym roku życia wyszła za mąż za podstarzałego
13  I,11|           do rozmyślań. Toteż gdy wyszła stamtąd chuda, stara, z
14  I,12|           chwili z prawej oficyny wyszła piękna kobieta z małą dziewczynką:~-
15  I,14|           tak późno panna Izabela wyszła przed obiadem na krótki
16  I,17|          sali; potem otarła łzy i wyszła pełna jakiegoś uroczystego
17  I,18|          podniosła się z fotelu i wyszła z łoży, a Wokulski za nią,
18  I,19|           tymczasem panna Izabela wyszła do ciotki już oczekującej
19  I,19|       gdybym...~- Gdybyś za niego wyszła?... Naturalnie, powinszowałabym
20  I,19|   uwielbiał nawet wówczas, gdybym wyszła za... za mąż... Wielbicielom
21  I,19|       Może teraz masz rację... ~I wyszła. ~Przez całą noc śnił się
22  I,19|             Zapieczętowała list i wyszła z nim do przedpokoju, ażeby
23 II,2 |     chwili z przeciwległych drzwi wyszła osoba w wieku poważnym,
24 II,2 |           policzki małą Helenkę i wyszła, oczywiście do domu. Następnie
25 II,2 |           dziewczynka ostatecznie wyszła, matka pani Stawskiej odezwała
26 II,2 |    ucałowała ręce babci i matce i wyszła ze swymi drutami. ~- Proszę
27 II,3 |     trochę do myślenia... Żegnam. Wyszła z szelestem. Wokulski spojrzał
28 II,6 | Zobaczywszy swego gościa wstała i wyszła parę kroków naprzód. ~-
29 II,6 |       czcigodna babka, tu obecna, wyszła za mąż wbrew skłonności
30 II,7 |         Po tych słowach prezesowa wyszła zostawiając pannę Izabelę
31 II,9 |           jakiś pan.~W tej chwili wyszła do nas i pani Stawska.~Widząc
32 II,10|        jakby jej tchu zabrakło, i wyszła do drugiego pokoju.~"Ładny
33 II,12|       uśmiechem - bo Ewelinka już wyszła za barona. Jest Fela Janocka
34 II,17|          do Starskiego, to po cóż wyszła za barona?~- Bo ją o to
35 II,17|     starzec!...~- Po cóż za niego wyszła, po co nawet słuchała jego
36 II,17|          Wąsowska odwróciła się i wyszła z salonu. Na progu zatrzymała
37 II,17|        się kochał w osobie, która wyszła za innego, jak za nią rozpaczał,