Tom, Rozdzial
1 I,6 | błagała go, ażeby nie grywał z tymi ludźmi, a przynajmniej nie
2 I,7 | zapłacić mu za parę drobiazgów tymi właśnie pieniędzmi, które
3 I,8 | Jutro już spoczywałbym pod tymi śmieciami, które - wreszcie -
4 I,8 | co się stanie ze mną i z tymi pieniędzmi bez niej? Może
5 I,8 | Drobnostka."~Ale poza tymi dwoma ludźmi stanęło zaraz
6 I,9 | głupio muszę wyglądać z tymi pieniędzmi."~Hrabina odłożyła
7 I,9 | a ona każdego obdarzała tymi samymi, zupełnie tymi samymi
8 I,9 | obdarzała tymi samymi, zupełnie tymi samymi spojrzeniami, które
9 I,9 | zdawało mu się, że między tymi ludźmi życie upływa prościej
10 I,10| przecież istniał związek między tymi osobami a rodziną Minclów -
11 I,11| niski procent. Pieniędzmi tymi obracają inni i zyski ciągną
12 I,12| przymiotów.~"Tak - szepnął - z tymi panami przyjemniej żyć aniżeli
13 I,18| zreflektować Stacha mniej więcej tymi słowy: ~- Daj spokój...
14 I,18| Jaki zły duch spętał go z tymi Łęckimi... Czyżby?... Eh!
15 I,19| Cóż znowu za farsa z tymi Żydami?... Dał dziewięćdziesiąt
16 I,19| nawet, gdzie uciec przed tymi upałami... Ale i na ciebie
17 II,1 | dałby radę, chociaż... (Z tymi kobietami sam diabeł nie
18 II,1 | Panie Boże, opiekuj się tymi, którzy w podobną noc uciekają
19 II,1 | obtarł się fularem. ~- Heca z tymi babami! - mówił. - Koniecznie
20 II,2 | Umowy!... paradni są z tymi umowami... Jeżeli społeczeństwo
21 II,3 | dosyć, więc załatw się z tymi interesantami, a nade wszystko
22 II,3 | gorzki powab. ~"Gdybym między tymi tłumami mógł zgubić samego
23 II,7 | na ganku witając prawie tymi samymi wyrazami. ~- Wiesz -
24 II,8 | świecie nie znalazł. A między tymi majątkami, na szczerozłotym
25 II,8 | i pochłonęła go razem z tymi ruinami, z tym kamieniem
26 II,10| majątku. O, co ja przeżyłam z tymi ludźmil... - dodała płacząc.~
27 II,10| pomyślałem. - Diabli z tymi zaginionymi mężami, którzy
28 II,10| listy gończe... Tak zawsze z tymi babami!..."~Nareszcie przyszły
29 II,10| chwili myślałem, że między tymi przyjemnymi młodzieńcami
30 II,11| radca Węgrowicz mówi :~- Z tymi Żydami to może być kiedyś
31 II,11| Będzie kiedyś awantura z tymi Żydami - mruknąłem.~- Bywały
32 II,11| A co to był za kłopot z tymi paszportami!... Bóg wie,
33 II,11| Skończcież, panowie, z tymi żartami!" - woła komornik
34 II,14| Miał minę spokojną, ale pod tymi pozorami wierny sługa dostrzegł
35 II,15| jakiejkolwiek roboty i skończę z tymi głupstwami, które mi rozstrajają
36 II,17| złotym mostem między nami a tymi, którzy... coraz więcej
37 II,17| spokojnie rozmyślał nad tymi rzeczami. Zdawało mu się,
|