Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |        fizyczne i duchowe zalety trzech subiektów, ani .nawet ustalona
 2  I,3 |         Mówię : nas, bo było nas trzech kandydatów do kary cielesnej :
 3  I,5 |   Ujazdowskiej. Miał tam salon o trzech oknach, gabinet własny,
 4  I,5 |        łączył w sobie wszystkich trzech warunków, więc - znowu upłynęło
 5  I,5 |   strażakiem, który za wydobycie trzech osób z płomieni na piątym
 6  I,8 |       szaf bez drzwi, krzeseł na trzech nogach, kanap z wydartym
 7  I,9 |  fabrykantów kredyt do wysokości trzech, nawet czterech milionów
 8  I,10|          nasi zakłuli i zarąbali trzech chłopów, a chłopi zabili
 9  I,10|      szosy, znalazło się jeszcze trzech kuzynów mego furmana, który
10  I,10|        się bez awantury. W ciągu trzech ostatnich dni obaj bracia
11  I,10|          każdym razie nie dałbym trzech groszy za jego patriotyzm
12  I,10|  zgarbiony, zarośnięty, słowem - trzech groszy nie dałbyś za niego,
13  I,10|          czy zsyłki.~Lecz gdy po trzech tygodniach Mraczewski przyjechał
14  I,12|         szafy zapełnione aktami, trzech dependentów szybko piszących
15  I,13|           że jest przywiązany do trzech koni mających się ścigać
16  I,13|            Mam tu paręset cyfr o trzech znakach dziesiętnych i wyobraź
17  I,17|        Lecz gdy zostali tylko we trzech, Wokulski dodał szybko: ~-
18  I,18|     stołem spostrzega pan Ignacy trzech dygnitarzów, mających łańcuchy
19  I,18|     Wzrokiem dostrzega już tylko trzech licytantów, a słuchem chwyta
20  I,19|        Wokulskiego, zobaczyła aż trzech Żydów, głośno rozprawiających
21  I,19|          Więc to wyniesie dwa do trzech tysięcy?... ~- Tak, tak...
22  I,19|         długów... ~- Suma dwa do trzech tysięcy rubli, którą pan
23 II,1 |          w której przy migotaniu trzech łojowych świeczek zobaczyłem
24 II,1 |          powiedzieć. ~Po upływie trzech lat takiego życia, któremu
25 II,2 | Aleksandra. ~Patrzę: dom żółty o trzech piętrach, numer ten sam,
26 II,3 |       Wokulskiego napada od razu trzech Francuzów ofiarujących mu
27 II,3 |         Niekiedy trzeba wybaczyć trzech albo i czterech!... - odezwał
28 II,3 |    próżnowałem: szarpałem się za trzech ludzi i gdyby mi nie pomógł
29 II,9 |   mrugnął na mnie i poszliśmy we trzech do mego mieszkania. Gość
30 II,9 |        Warszawie? - Złożą się we trzech, bodaj w dziesięciu, i zaparszywią
31 II,10|     dzień i rozumie się, zamiast trzech, pracowała pięć i sześć
32 II,11|      Rzecki! mówię ci, że oni we trzech zaludniliby wszystkie ochrony...
33 II,12|     straszną wadę, że nie dawała trzech tysięcy rubli pensji. Pan
34 II,17|       jakiś skandal i wszystkich trzech wzięto do kozy.~- Dzieciaki...
35 II,17|        na hipotece, a o który od trzech lat nie mogę się doprosić,
36 II,17|           wydam na siebie dwa do trzech tysięcy, cóż zrobię z resztą,
37 II,17|          suma stanowi utrzymanie trzech albo czterech ludzi i że