Tom, Rozdzial
1 I,7 | Serwis i srebra familii Łęckich były już sprzedane i nawet
2 I,8 | mógłby go wprowadzić do domu Łęckich. Co gorsze: pan Łęcki i
3 I,8 | pozwala jej kupić kamienicy po Łęckich, w której pani Krzeszowska
4 I,11| wszelkich informacyj o rodzinie Łęckich i związanych z nimi osobach
5 I,11| bliskim kuzynem państwa Łęckich? - zapytał.~- Trochę - odpowiedział
6 I,12| Szczęściem słyszał, że dom Łęckich znajduje się gdzieś w okolicach
7 I,12| Istotnie, była to kamienica Łęckich,~Zaczął się przypatrywać.
8 I,13| sprawie licytacji domu państwa Łęckich...~- A pan skąd wiesz o
9 I,13| chce kupić dom państwa Łęckich... Otóż jej małżonek, baron,
10 I,13| wszystko nie kupuj kamienicy Łęckich. Bo gdy włożysz w nią dziewięćdziesiąt
11 I,13| pozycji nawet wobec państwa Łęckich. Zazwyczaj nie lubimy tych,
12 I,14| zostać powiernikiem domu Łęckich?~Obiad, wieczór i kilka
13 I,14| odpowiedniego znakomitości domu Łęckich.~Wszystko to robił, ponieważ
14 I,15| i jutrzejszej wizycie u Łęckich; chciał być trzeźwym, ale
15 I,15| w celu nabycia kamienicy Łęckich. ~"Mecenas ma rację - myślał. -
16 I,15| teatrze obok loży państwa Łęckich. Zacna pani Meliton, a może
17 I,15| jeżeli włożę surdut, mogę Łęckich obrazić. Zresztą niechże
18 I,17| która ogarnia naprzód dom Łęckich, potem dalszą ich rodzinę,
19 I,17| konferencję w sprawie kupna domu Łęckich. Wokulski głęboko odetchnął;
20 I,17| Wokulski, kamienicę państwa Łęckich (lekko schylił głowę) kupuje,
21 I,17| kamienica po jaśnie wielmożnych Łęckich przechodzi na własność wielmożnego
22 I,18| stary Szlangbaum kupi dom Łęckich i czy, jak mówił Klejn,
23 I,19| ręku. ~- Przyniósł lokaj Łęckich do starego - rzekł. - Może
24 I,19| tu list od... tych... od Łęckich... ~Wokulski spojrzał na
25 II,1 | jaśnie wielmożnych państwa Łęckich, wypił kawę, wykłuł zęby
26 II,1 | i ten obiad u państwa Łęckich przed samym wyjazdem, i
27 II,1 | że ja kupiłem kamienicę Łęckich. Owszem, zajdź tam i ponaznaczaj
28 II,2 | kamienicą, którą kupił od Łęckich. "Nie miała baba kłopotu!...",
29 II,4 | może po to kupiłem dom Łęckich, ażeby poznać w nim tę drugą?...
30 II,9 | zechciał kupić tę ruderę po Łęckich z małą dla ciebie stratą.~
31 II,11| tylko nie jest wieczorem u Łęckich, co zresztą trafia się nieczęsto,
32 II,12| Wokulski przychodził do państwa Łęckich co kilka dni i najczęściej
33 II,13| mocniej. - Weź pan rodzinę Łęckich, co oni robili? Trwonili
34 II,13| popołudnie spędzał u państwa Łęckich, a nawet raz na zawsze został
35 II,15| swoje rzeczy, był u państwa Łęckich. Wypili herbatę we troje
36 II,15| z nim do wagonu państwa Łęckich. - Gdybym czuł potrzebę
37 II,17| i dobre słowo oddamy ci Łęckich, Starskiego i nawet jeszcze
|