Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |           Co za pierś... co za łeb...~Gość także się śmiał.
 2  I,7 |         Wszystkich trzymają za łeb i nie pozwolą, ażeby im
 3  I,10|        Turcja uzbrajały się na łeb na szyję!~- Kochany Stasiu -
 4  I,10|  austriacki chciał zwalić go w łeb wyciorem. Schwyciłem kanoniera
 5  I,10|         że teraz tylko sobie w łeb strzelić. Ja jednak pamiętając,
 6  I,10|     przeszkodę rozbijają sobie łeb o nią. Dotychczas wiodło
 7  I,11|        albo - trzasnąć sobie w łeb... Ogniwo Ochockiego albo -
 8  I,12|        mimochodem zwalił przez łeb gapiącego się Żydka. Jako
 9  I,13|       sekundantem. Masz rozbić łeb, rozbij go przy mnie; może
10  I,13|     niebo miało zawalić się na łeb - nie cofnę się, rozumiesz?...
11  I,17|      rozprawy, tylko porwał za łeb i zrzucił ze schodów. Wyobraź
12  I,19|       obowiązek... inaczej...w łeb bym sobie palnął, gdybym
13 II,1 |     patrzeć, jak weźmie się za łeb z Niemcami... Mały Napoleonek
14 II,1 |    twarz nalana, nos czerwony, łeb siwy. Wącham, czuć w pokoju
15 II,1 |    ziemią. Może rozbiłby sobie łeb gdzie pod Nowym Zjazdem,
16 II,2 |      złapie hycel i da pałką w łeb... Do tego macie prawo,
17 II,6 |     Kazią zerwało się i choć w łeb sobie strzel. Wiedz pan -
18 II,7 | szepnął Wokulski. - Wolałbym w łeb sobie strzelić aniżeli wyjść
19 II,8 |    przez długie czasy), to już łeb musiał być jak piec, a cała
20 II,8 |      breku?... Ach, wolałbym w łeb sobie palnąć..."~Wnet jednak
21 II,9 |        a potem... Może sobie w łeb palnę, czy ja wiem?...~(
22 II,9 |       go nie trzasnął kuflem w łeb, dziwię się samemu sobie.
23 II,10|  poczciwe studenciny wylały na łeb baronowej coś tak obrzydliwego,
24 II,11|        to by mu przynajmniej w łeb strzelili... Ale że jest
25 II,11|           dziś miałby ochotę w łeb sobie wypalić, gdyby nie
26 II,13|     kundlu Włochu... O, hycel! łeb to zadziera, ale nim ci
27 II,13|       Przegra kobieta, i to na łeb na szyję. Przecież dlatego
28 II,13|      wśród pustki.~"Przecież w łeb sobie nie wypalę - myślał. -
29 II,14|     zjadły kobietki i - choć w łeb sobie strzel!...~Nie, ja
30 II,17|       a chcecie innych brać za łeb... Myślcie wy lepiej o uczciwej
31 II,17|   tylko o wybór; czy wypalić w łeb Starskiemu wymieniwszy mu
32 II,17|      na złość żonie, ufarbował łeb i zarost i dziś wygląda
33 II,17|         mógł był tylko sobie w łeb strzelić zapisawszy pierwej
34 II,19|    wróci, bo albo sobie gdzieś łeb rozbije, jeżeli odzyska
35 II,19|       a gdyby kochany Stasio w łeb sobie palnął czy utonął,
36 II,19|   którą zatożył, zwaliła mu na łeb tylko pretensje i nienawiści...~-
37 II,19|  myślał. - Katz palnął sobie w leb, Wokulski wyjechał, Klejn