Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |           przez chwilę słuchał, czy idzie leżący na krześle zegarek,
 2  I,3 |            upadał na duchu.~- Świat idzie do gorszego - mówił trzęsąc
 3  I,8 |            ziemi wyobraża sobie, że idzie tam, dokąd chce. I dopiero
 4  I,9 |     odurzony. Nie wiedział, którędy idzie, nie zdawał sobie sprawy
 5  I,11|           się, panie się odkłoniły. Idzie dalej nie odwracając głowy,
 6  I,11| marzycielstwa.~- W którą stronę pan idzie? - spytał młody człowiek
 7  I,11|       podejrzliwie.- Naturalnie, że idzie mu o pannę Izabelę... Może
 8  I,11|             już nie wiedział, dokąd idzie. Serce zaczęło mu bić gwałtownie,
 9  I,13|         wysunął się...~- Ale gniady idzie...~- Pąsowa kurtka w tyle...~-
10  I,13|            Brawo Wokulski!... Klacz idzie jak woda!... Brawo!...~-
11  I,15|       Izabela. -Niechże sobie potem idzie za mąż, choćby za marszałka
12  I,15|       spokojny, jak człowiek, który idzie naprzeciw niebezpieczeństwu.~
13  I,17|             trochę strącą, a tu syn idzie na medyka, a tu starość
14  I,18|            interes handlowy w ogóle idzie świetnie. Nawet co prawda
15  I,18|      chciałem zobaczyć, jak panu tu idzie - odpowiedział pan Ignacy
16  I,18|          Ignacy nie wie, dokąd iść, idzie jednak do tych drzwi, przed
17 II,1 |            górę... ~- A niech sobie idzie na górę - odparł Jan Mincel -
18 II,1 |                podpatrywać, czy nie idzie na schadzkę!... ~Niekiedy,
19 II,2 |          aby mi powiedział, jak tam idzie. Zamiast odpowiedzieć, wziął
20 II,3 |          skromnie ubrane. ~Wokulski idzie w lewo i za węgłem tego
21 II,3 |        ozdobę miasta, rumieni się i idzie dalej. Czuje, że Paryż na
22 II,3 |   przechodzi na drugą stronę ulicy. Idzie szybko, lecz pomimo to widzi,
23 II,3 |            półuśmieszków. ~Wokulski idzie dalej i z największą uwagą
24 II,3 |            Magdaleny i Opery. Potem idzie (wciąż ku ogonowi) na lewo
25 II,3 |          chce nacieszyć się sztuką, idzie do galerii Louvre'u, a gdy
26 II,5 |          kazał, ale że pociąg zaraz idzie dalej... ~Wokulski szybko
27 II,6 |  najprawdopodobniej jest tak: panna idzie za mąż dla pieniędzy, a
28 II,8 |            już to, że panna Izabela idzie ze Starskim pod rękę, że
29 II,13|          kamień na miejscu. Kto nie idzie naprzód, cofa się.~- Ależ
30 II,14|     wyjaśniłem... Maruszewicz niech idzie du więzienia; tam dla niego
31 II,15|      Zdawało mu się, że ktoś za nim idzie. Odwrócił się, ale nie dojrzał
32 II,17|          nogi, a wówczas myślał, że idzie śmierć, i z obojętną ciekawością
33 II,17|          między sobą wówczas, kiedy idzie o uratowanie tak świetnego
34 II,17|             A wszystko tylko z tego idzie, żem do niej przywiązany.
35 II,18|            Szuman mówi, że wszystko idzie dobrze. Zabronił mi: piwa,
36 II,18|       przypadku, a ludzkość czy nie idzie tam, gdzie ją popchnie większa
37 II,18|            gałgany są mocniejsi, to idzie ku złemu. Zaś ostatecznym