Tom,  Rozdzial

 1  I,2 | zesztywniałe ręce nie okazywały się dość uległymi jego woli, więc
 2  I,6 |             rękę do subiekta (nawet dość eleganckiego chłopca) i
 3  I,8 |          żona umarła zostawiając mu dość spory majątek. Pochowawszy
 4  I,9 |          Mnie się zdaje, że jest to dość po obywatelsku dostarczyć
 5  I,10|            osiedli między Niemcami.~Dość było jednego kieliszka wina,
 6  I,13|            swoją klacz. Przyjęła go dość obojętnie, ale była zdrowa,
 7  I,13|        Uważał, że jego klacz nie ma dość ognia i że Yung jest zanadto
 8  I,13|        pojmuje pan, nie będzie mógł dość energicznie opierać się
 9  I,17|        oklasków...Tu zaś oklaski są dość skąpe, a o wieńcach nikt
10  I,19|              a Was wynagrodzić. Nie dość bowiem, że ranił mi w pojedynku
11  I,19|               odpowiedział Starski, dość wyraźnie kalecząc polszczyznę. ~
12 II,1 |         przed nieszczęściem. Nieraz dość jest małego figla, aby rzeczy,
13 II,1 |    Małgorzata? nie mam świadomości. Dość, że wpadła raz wieczorem
14 II,2 |          przerwał - czym są chłopi. Dość, że w roku miałem z dziesięć
15 II,2 |           nieuszanowanie umowy jest dość oryginalne... Ktoś daje
16 II,2 |           Nagle drzwi otworzyły się dość gwałtownie i stanęła w nich
17 II,2 |       Zresztą mniejsza o jej nazwę. Dość, że było w mojej twarzy
18 II,3 |             człowieka trudniej. Nie dość na tym: ten sam człowiek
19 II,4 |          kilku stopniach kamiennych dość zrujnowanych.~Ponieważ furtka
20 II,4 |         porozdzierane kartki. ~"Nie dość, że byłeś umęczony przez
21 II,6 |     przypatrywał się rezydencji. Na dość wysokim, choć łagodnym wzgórzu
22 II,7 |           gdyby nie to, że wróciłem dość wcześnie i... akurat zetknąłem
23 II,8 |          Wokulskiego przyjmowała to dość życzliwie, a Ochocki powoził
24 II,9 |             nie wiem, co tam robił, dość, że zarobił około siedemdziesięciu
25 II,9 |           Marianna też sobie. I nie dość, że siedzą cały dzień, ale
26 II,10|    niekontent.~Osobliwi ludzie! Nie dość, że Wokulski, stworzywszy
27 II,11|                Co znaczy? nie wiem, dość, że Wokulski zrobił go.
28 II,12|        odznaczał się cienką szyją i dość wyraźną łysiną, a drugi
29 II,16|     niesłusznie uprzedziła się...~- Dość! Dość!... panie - przerwał
30 II,16|           uprzedziła się...~- Dość! Dość!... panie - przerwał baron.
31 II,17|             ciekawość jego nie była dość silną, ażeby zachęcić go
32 II,17|       przekonają się, że ani jestem dość sprytnym do interesów, ani
33 II,17|          sprytnym do interesów, ani dość głupim, ażeby stać się pionkiem
34 II,17|         Przy tym u nas nie ma ludzi dość zdolnych - wtrącił książę.-
35 II,17|            tam zaszło?... nie wiem, dość, że rezultat jest następujący.
36 II,17|       dziecka, mogą prowadzić nawet dość drastyczne rozmowy nie zdradzając
37 II,17|             się wdawać w szczegóły, dość, jeżeli powiem, że widywałam