Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |        albo anielską dobroć mojej żony? Czy był kto z dalszych
 2  I,4 |          że karmię się z fartucha żony, że wszystko zawdzięczam
 3  I,5 |        kamerdynera Mikołaja, jego żony, która była kucharką, i
 4  I,5 |         jest obrzydliwy. Jemu nie żony trzeba, ale niańki, która
 5  I,8 |          sprzedał i żyje na łasce żony, z pracy Minclów.~Traf zdarzył,
 6  I,8 |           w sprawie mojej i mojej żony... Ja wiem, że pan jej odpowiedział,
 7  I,9 |        ślubie raz... Na pogrzebie żony drugi raz..."~Lecz i w tym,
 8  I,10|        Wokulskim. Miał po śmierci żony spokojny kawałek chleba,
 9  I,10|         budynki, maszyny, a nawet żony.~Ponieważ jestem kawalerem (
10  I,10|       niej ludzie miewali wspólne żony?~Tak myślałem, ale tenże
11  I,12|       doglądał lepiej niż własnej żony - odpowiedział Wojciech
12  I,13|    posłańców niesie do mieszkania żony, jak żona mdleje i rzuca
13  I,13|      energicznie opierać się woli żony...~Maruszewicz otarł pot
14  I,13|     interesów czy kaprysów swojej żony za pożyczkę wziętą ode mnie..."~
15  I,17|   będących niewątpliwą własnością żony, z którą toczy proces o
16  I,18|       życie, bo Suzin im dalej od żony, tym szerzej rozpuszcza
17 II,1 | sprowadził się na górę, do swojej żony. O ile pamiętam, za całą
18 II,2 |          Szwaba... A żem nie miał żony i dzieci, nie miałem dla
19 II,2 |          zdrów, nie masz na karku żony i dzieci, pijesz i śpiewasz,
20 II,6 |          powtarzając: Nie pożądaj żony bliźniego twego. Czy tak?... ~-
21 II,7 |   tajemnicę i że szukając bogatej żony robi ofiarę. Dla kogo?...
22 II,7 |        panną ubogą, musiał szukać żony bogatej; były to dwie nieprzebyte
23 II,11|       partia. Dla niego trzeba by żony takiej:..~- Takiej jak moja
24 II,12|        mnie, a baronowa dla mojej żony. W duszy jestem demokratą,
25 II,13|        ażeby wydobyć pieniądze od żony. A baron Dalski? Usycha
26 II,13|          na oślep, tylko szukałby żony bogatej. Wreszcie może by
27 II,14|           się w mieszkaniu swojej żony. Przerwał procesy z lokatorami,
28 II,14|          rzekł. - W imieniu mojej żony uroczyście przepraszam i
29 II,17|        widziałeś, Węgiełek, mojej żony?..." Mnie coś wtedy do łba
30 II,17|           on mój szwagier... A od żony, choć jej o tym nie gadam,
31 II,17|          uwolnił barona od takiej żony?... Mówiąc między nami,
32 II,17|       uwolnienie barona od takiej żony to dopiero cząstka zasług
33 II,17|         sposobami wydziedziczenia żony, gadał ze mną po całych
34 II,17|       baron od miłości dla swojej żony do... pracowni technologicznej!...~-
35 II,17|           ze sprawą barona i jego żony?...- odparła.~- Ma, proszę
36 II,17|         mi pan spokój!... Ubogiej żony nie wykarmię, bogata wciągnęłaby