Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |      pozostała kompletnie samą. Wprawdzie wiedziała, że każdy z nich
 2  I,5 | naciskiem. - Marszałek nie jest wprawdzie Adonisem, no - ale... Gdyby
 3  I,6 |       się pan Tomasz. - Jest on wprawdzie trochę sztywny, ale bardzo
 4  I,9 |       jest tak groźna?...~- Mam wprawdzie - odparł Wokulski - u moskiewskich
 5  I,10|       świecie.~Nie udało mu się wprawdzie, aleć - zostawił syna. Nie
 6  I,10|         śmierć Katza, starowina wprawdzie rozpłakała się, pierwszy
 7  I,10|         są sztywni i pochmurni. Wprawdzie poczciwy Zięba chcąc ich
 8  I,10|        za pomocnika dla dam. Bo wprawdzie z ładnym subiektem damy
 9  I,11|        pan do rzeczy - mówiła.- Wprawdzie ze sreber i serwisu niewielka
10  I,11|     mówił Wokulski - obchodzący wprawdzie tylko kapitalistów. Mam
11  I,11|        odparł Wokulski.- Miałem wprawdzie do czynienia ze zbożem i
12  I,13|        przy nich nikt nie stał. Wprawdzie marszałek i baron zbliżyli
13  I,14|    odsunęli się prawie wszyscy.~Wprawdzie starsi panowie jeszcze obsypywali
14  I,14|       sprzedać naszą kamienicę; wprawdzie długi pochłoną ze sześćdziesiąt
15  I,14|      barona - klęską i wstydem. Wprawdzie przyjechał na plac i udawał
16  I,17|    wizyty Wokulskiego baron był wprawdzie obwiązany jak stara kobieta
17  I,17|       życie! Ojciec zostawił mi wprawdzie pół miliona rubli w dziedzictwie,
18  I,18|     ósmego rzędu krzeseł, gdzie wprawdzie bez ironii patrzono na jego
19  I,18|      robić prezenta aktorom. Ja wprawdzie wolałbym jaką ładnie zbudowaną
20  I,18|     izby i podzielona na grupy, wprawdzie szemrze, ale po cichu. Nie
21 II,1 |     napełniał nim balon nieduży wprawdzie, ale przygotowany bardzo
22 II,1 |       to dodaje wdzięku). Nosek wprawdzie nie w moim guście, a usta
23 II,2 |   skarciwszy go wzrokiem - jest wprawdzie niedługa. Pozwolą panie
24 II,3 |         lepiej dla was. Nie mam wprawdzie pretensji do Prusaków, choć
25 II,7 |       bardzo mnie kocha... Jest wprawdzie między nami różnica wieku,
26 II,8 |    wiadomość o wynalazku, który wprawdzie zabierze połowę życia, ale...
27 II,10|         podziękowaniem. Jest to wprawdzie chwilowe zajęcie, ale bardzo
28 II,11|     czwarty zaś dzień...~No, on wprawdzie nie był ani u Milerowej,
29 II,12|       jest pewna, czy ma serce. Wprawdzie myślała wciąż o Wokulskim
30 II,12| Wokulski wyzna, że ją kocha?... Wprawdzie serce w niej już od dawna
31 II,13|      powodzi, co znowu wywołało wprawdzie nieduże składki, ale za
32 II,14|      dalej wzburzony:~- Mógłbym wprawdzie pierwej zabić pana, który
33 II,16| najmądrzej postąpiłeś? Nie masz wprawdzie żadnych nadziei, ale też
34 II,17|       sposobów i twierdzimy, że wprawdzie mężczyzna tworzy cywilizację,
35 II,17|    uczucie swobody i rześkości.~Wprawdzie nie chciało mu się wstawać,
36 II,19|       czuł się nawet zdrowszym. Wprawdzie coraz częściej doznawał