Tom,  Rozdzial

 1  I,2 | okazywały się dość uległymi jego woli, więc zrywał się nagle,
 2  I,9 |        ale po co tutaj?..."~Mimo woli porównywał drobny wzrost
 3  I,9 |    jestem tylko wykonawcą cudzej woli."~Wszedł w bramę domu, w
 4  I,11|       młodzieniec.~Wokulski mimo woli potrząsnął głową.~- Wątpię -
 5  I,11|         energii brak!... Choroba woli, panie: cała klasa jest
 6  I,12|       jeżeli nie panowanie.~Mimo woli spojrzał na bok; służący
 7  I,13|      jest zanadto obojętny. Mimo woli słyszał rozmowy otaczających
 8  I,13|       chciał wstawać mrucząc, że woli być zhańbionym i niehonorowym
 9  I,13|          energicznie opierać się woli żony...~Maruszewicz otarł
10  I,15|  wyglądał ze swego balkonu, mimo woli westchnął przypomniawszy
11  I,16|          ma być Wokulski, i mimo woli wzruszyła ramionami. Galanteryjny
12  I,16|  ponieważ zależy on tylko od ich woli. ~- Merci... - szepnęła
13  I,17|        starego Szlangbauma. Mimo woli zauważył, że siwy Żyd bardzo
14  I,18|       pana Ignacego, że ten mimo woli musi wysłuchać rad, jakich
15  I,19|   załatwi... ~Panna Izabela mimo woli wstrząsnęła się. ~- Szpigelman
16 II,1 |  dzisiejszy elegant, co, bestia, woli iść na wieczór tańcujący
17 II,2 |       nie robią mi zawodu. ~Mimo woli, i nie wiem nawet dlaczego,
18 II,2 |         mieszka? - spytałem mimo woli. - Ta piękna?.. ~- O...
19 II,2 |        się panną Łęcką. Raz mimo woli nawarzyłem mu piwa i już
20 II,2 |      sukienkę i z pewnością mimo woli rzuciła na Wirskiego takie
21 II,3 |   dystyngowana, że Wokulski mimo woli powstał z fotelu. Mogła
22 II,3 |          krzyczą o swojej wolnej woli, wydaje te same skutki,
23 II,4 |   rozmawiając ze szwajcarem mimo woli rzucił okiem na książki
24 II,6 |          pan ochoty. To może pan woli grać ze Starskim w pikietę?...
25 II,8 |     Słucham panią - odparł, mimo woli blednąc. Prezesowa wciąż
26 II,8 |           I nadludzkim wysiłkiem woli odegnał w końcu przywidzenia.
27 II,10|      pamięci młode lata; że mimo woli rzuciłem okiem na piec,
28 II,11|           jak dobrze życzę!), że woli mieć do czynienia z czterema
29 II,12|       wszystko stanie się według woli pani rzekł - czy mnie przyjęłaby
30 II,15|      albo jak słońce, które mimo woli uszczęśliwia wszystkich,
31 II,15|        ożenił się bogato, ale on woli jechać do Wiednia, a stamtąd
32 II,16|       Młody chłopak - odparłem - woli przestawać z młodymi. ~-
33 II,17|         do wyjścia, całkiem mimo woli usiadł na fotelu w salonie
34 II,17|       więc modna dzisiaj choroba woli... Pyszny wynalazek !...
35 II,17|          z powrotem albo że mimo woli zrobi jakiś śmieszny skandal.
36 II,17|          do grona wykonawców jej woli... Bardzo dobrze!...~Już