Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |      Zastanów się jednak, czy nie szkoda tak pięknych pamiątek.~Panna
 2  I,8 |        ciągnął dalej pan Ignacy - szkoda takiego subiekta. Chłopak
 3  I,9 |     dzieckiem już nie było.~"Jaka szkoda!" - szepnął i uczuł lekkie
 4  I,10|            pani dobrodziejko...~- Szkoda! - mówi pani Szperlingowa
 5  I,10|           że Mraczewski w kąt!... Szkoda tylko, że jest taki mały
 6  I,10| zaprowadzi wspólność... A przecie szkoda byłoby takiej kobiety dla
 7  I,10|         ośmieliłem się wtrącić.~- Szkoda - odparł. - Najlepszą reklamą
 8  I,11|       kiwając głową, mruknęła :~- Szkoda pana.~- Dlaczegóż to, jeżeli
 9  I,11|  Dlaczegóż to, jeżeli łaska?...~- Szkoda pana - powtórzyła. - Sama
10  I,11|       Bodajby nie padło na niego; szkoda chłopaka..."~W bramie rozległo
11  I,14|     kobiety, której się nie czci.~Szkoda tylko, że prawie w tej samej
12  I,14|         tym Wokulskim jest coś... Szkoda tylko, że jest galanteryjnym
13  I,14|          procenta; w każdym razie szkoda go..."~Przyszedł jej na
14  I,18|         nie jest...A swoją drogą, szkoda tej podróży i dziesięciu
15  I,19|         tysięcy rubli to majątek; szkoda go stracić... Jeżeli dowiedzą
16  I,19|    zarumieniona panna Izabela. ~- Szkoda, żeś mu to powiedziała...
17  I,19|          to powiedziała... wielka szkoda!... o takich rzeczach lepiej
18  I,19|          zabliźnione rany... Choć szkoda, żeś go wtedy odrzuciła!...
19 II,1 |        nim - zachęcał ją mąż - bo szkoda dziewczyny, no i Wokulskiego.
20 II,2 |          im napędza dużo zgryzot. Szkoda mi węgierskiej piechoty,
21 II,3 |      dbasz. Ale dla ciebie samego szkoda pieniędzy... Straciłbyś
22 II,3 |           Giffarda? - pomyślał. - Szkoda, że nie mam dziś czasu!..."~
23 II,6 |         zaraz któryś rzekł: "A to szkoda, wielka szkoda, że pan natychmiast
24 II,6 |       rzekł: "A to szkoda, wielka szkoda, że pan natychmiast nie
25 II,6 |            Z dziesięć tysięcy. ~- Szkoda. Ja w roku zeszłym postanowiłam
26 II,6 |        ale pan tyle nie wydajesz. Szkoda. Wiesz pan co?... Wydaj
27 II,7 |   wsiadania. ~- Śpieszymy się, bo szkoda czasu... Gdzie twój szal,
28 II,8 |         złości, ale dziś nawet mi szkoda tej śliny... ~- Odbudowałeś
29 II,9 | zbankrutuje..: Ostrzeż go pan, bo szkoda człowieka... Zawsze Wokulski,
30 II,10|          Misiewiczową i kucharką. Szkoda jeszcze, że nie wzięły ze
31 II,15|      Zmarła?... - szepnął. - Jaka szkoda tej zacnej kobiety!... Dlaczego
32 II,17|     potężni czarodzieje!... Co za szkoda, że taka władza dostawała
33 II,17|          oryginalny - szepnęła. - Szkoda, że z tej strony nie dałeś
34 II,17|      myślę, proszę pani, że na to szkoda czasu, bo jedni nigdy ich
35 II,17|              rzekł do siebie. - A szkoda, bo warta grzechu!..."~Szedł
36 II,19|           wysadził w powietrze... Szkoda tylko, że tej Dulcynei nie