Tom,  Rozdzial

 1  I,1 |          w jednym fachu, tudzież radca Węgrowicz, który od dwudziestu
 2  I,1 |          łaskawej fortuny. - Zaś radca Węgrowicz po każdej również
 3  I,1 |        Wariat! Wariat! - mruczał radca Węgrowicz.~Dla osób posilających
 4  I,1 |        posilających się w tej co radca jadłodajni, dla jej właściciela,
 5  I,1 |     Wariat! wariat!... - mruknął radca. - Podaj no, Józiu, piwa.
 6  I,1 | Przepraszam, ale... dlaczego pan radca nazywa Wokulskiego wariatem?...
 7  I,1 |  wariacji, tegom nie spostrzegł.~Radca przyjął cygaro bez szczególnych
 8  I,1 |          Zaczekaj pan - przerwał radca. - Przerzucił się, ale nie
 9  I,1 |         Taka jak innych - odparł radca, niechętnie machając ręką.-
10  I,1 |         co pan powiesz - ciągnął radca uderzając ajenta w kolano -
11  I,1 |            Jeszcze jak! - prawił radca. - Patrz pan jednakże, co
12  I,1 |     szczęście.~- Miał - poprawił radca - ale go nie uszanował.
13  I,1 |      ajent.~- Ehe! - żachnął się radca. - Daj no, Józiu, piwa.
14  I,1 |      ósma...~- Ósma? - powtórzył radca - to być nie może. Zaraz...
15  I,10|          towaru... No?~Albo taki radca Wroński. Niebogaty, cichutki,
16 II,9 |          na kufelek.~Był już tam radca Węgrowicz i Szprot, ajent
17 II,9 |         Uspokójcie się! - prosił radca Węgrowicz. - Pojedynki to
18 II,11|        Patrzę, jest pan Szprot i radca Węgrowicz. Ze Szprotem od
19 II,11|        stopie obojętności, ale z radcą witam się kordialnie. A
20 II,11|     mówię - jaki sklep?~Poczciwy radca był już po szóstym kuflu,
21 II,11|        Całe miasto gada - odparł radca - a zresztą niech obecny
22 II,11|          kazał przynieść piwa, a radca Węgrowicz mówi :~- Z tymi
23 II,11|         kogo przetrzyma...~- Pan radca ma rację! - dodał Szprot. -
24 II,16|      Stach sprzedał sklep Żydom. Radca narzeka, że Żydzi zabierają
25 II,16|      jest pięknie... Swoją drogą radca, Szprot, Klejn i Lisiecki
26 II,19|        we drzwiach jego sypialni radca Węgrowicz i ajent Szprot...
27 II,19|   przyszli do góry!... - zawołał radca. - Panie Rzecki... panie
28 II,19|     panem dzieje? - zaczął znowu radca rozkładając ręce, jakby
29 II,19|       Więc właśnie dziś - prawił radca - kiedy na pańskim przyjacielu
30 II,19|         I stolik jest... - mówił radca oglądając się po pokoju -
31 II,19|           Jakiż to zakład wygrał radca? - zapytał Rzecki, któremu
32 II,19|   spojrzyj, panie Ignacy - mówił radca podnosząc napełniony kufel. -
33 II,19|  człowiekiem - odparł gwałtownie radca. - Bo tylko pomyśl. Pojechał
34 II,19|  zaskarżę o zabójstwo...~Panowie radca Węgrowicz i ajent Szprot
35 II,19|       pokoju był już Szlangbaum, radca Węgrowicz i ajent Szprot.~-
36 II,19|          zabraknie... - dorzucił radca Węgrowicz.~- Nie zabraknie...