Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |           pewien baron i pewien marszałek, bogaci, ale starzy.~Teraz
 2  I,5 |         wymagań. Ale że baron i marszałek, pomimo swoich majątków
 3  I,5 |   Tomasz zerwał z towarzystwem. Marszałek nie mogąc się doczekać odpowiedzi
 4  I,5 |   mówiła hrabina z naciskiem. - Marszałek nie jest wprawdzie Adonisem,
 5  I,5 |      majątkiem.~- Ależ, ciociu, marszałek jest obrzydliwy. Jemu nie
 6  I,11|     Bycza mina! - szepnął otyły marszałek wskazując okiem na Wokulskiego. -
 7  I,11|    szaraka!...~To powiedziawszy marszałek uderzył olbrzymią dłonią
 8  I,11|     Książę chrząknął drugi raz, marszałek zmieszał się i niezwykle
 9  I,11|    tysięcy rubli!... - wrzasnął marszałek.~- Na co? - spytał hrabia
10  I,11|           odparł wielkim głosem marszałek.- Powiedziałem: rzucę w
11  I,11|        tysięcy? - zaprotestował marszałek. - Z torbami bym poszedł
12  I,11|         słuchając!... - zawołał marszałek. - Nigdym nie myślał, że
13  I,11|      tysięcy rubli?... - spytał marszałek, który już powrócił do gabinetu,
14  I,11|     Upadam do nóg!... - szepnął marszałek.~- To nie jest mój majątek -
15  I,11|        kochany książę - zawołał marszałek.~- Słuchamy... słuchamy!... -
16  I,11|      rubli, jak Bo... - zawołał marszałek.~- Przez powstanie! - szybko
17  I,11|         Boga kocham!... - rzekł marszałek.~Paru oponentów z grupy
18  I,11|      kocham - odezwał się otyły marszałek - i może jeszcze przyprowadzę
19  I,13|        nikt nie stał. Wprawdzie marszałek i baron zbliżyli się do
20  I,14|      narzucając się zbytecznie, marszałek i baron. Marszałek nasuwał
21  I,14|  zbytecznie, marszałek i baron. Marszałek nasuwał jej na myśl zabitego
22  I,14|  rozbrzmiewały jego nazwiskiem. Marszałek przysięgał, że Wokulski
23  I,19|      jak na przykład baron albo marszałek... br!...), wreszcie nie
24  I,19| dochodów... Baron, wreszcie sam marszałek nie mieliby reputacji milionerów
25  I,19|       Ale co na to powie baron, marszałek, Ochocki, a nade wszystko...
26 II,3 |    Jumart? - spytał Wokulski. - Marszałek dworu pańskiego i pana Siuzę...
27 II,3 |     rozkaże? - spytał elegancki marszałek dworu. ~- Chciałem z panem
28 II,12|        i lepiej wygląda aniżeli marszałek, baron Dalski, a nawet aniżeli
29 II,17|        o najważniejszym! Wiesz: marszałek napisał do ojca list, w
30 II,19|  oświadczył się o pannę Izabelę marszałek...~- Ten... ten?... Mógł
31 II,19|   Ochocki. Tymczasem, pomimo że marszałek zaczął uważać się za konkurenta,
32 II,19|         to rozpędza nudy...~- I marszałek nic?...~- Marszałek, naturalnie,
33 II,19|           I marszałek nic?...~- Marszałek, naturalnie, milczał, ale
34 II,19|        razach jedną odpowiedź: "Marszałek powinien być kontent, jeżeli
35 II,19|     przyjemności..."~- I pewnie marszałek przydybał ich na czym w
36 II,19|       gruzami. Jednocześnie zaś marszałek, zazdrosny o inżyniera,