Tom, Rozdzial
1 I,3 | sobie, ażeby wiedziano, jakim sposobem tworzyli się dobrzy
2 I,4 | nawet nie domyślasz się, jakim ja szczęśliwy, że cię widzę,
3 I,6 | papo, gdybyś wiedział, jakim tonem przemawia ciotka...~-
4 I,6 | naprawdę znaleźć się na jakim bankierskim stole.~Przytuliła
5 I,6 | którym mówisz, papo, nie jest jakim aferzystą, awanturnikiem?...~-
6 I,7 | jednocześnie, nie wiadomo jakim sposobem, z rachunku wypadło
7 I,9 | nocą pali się światło, w jakim celu schodzą się tłumy ludzi?...~
8 I,9 | milczy, dodał: - Prawda, jakim ja nudny, panie Wokulski?
9 I,10| ładownicy, i zdziwiłem się: jakim sposobem mogłem je zgubić?~-
10 I,10| tego darować nie mogą?~A w jakim celu zajmuje się furmanem
11 I,10| aniżeli w takim kramie, jakim był nasz poprzedni. Żal
12 I,10| jeszcze w tak wielkim, jakim jest nasz, magazynie.~Gdy
13 I,11| nadawali obrazom wyraz, o jakim nie śniło się żadnemu z
14 I,12| to w angielskiej edycji, jakim każdy z nas być powinien.~
15 I,14| n człowiek nie jest byle jakim.~"Ażeby zrobić mi przyjemność (
16 I,16| nawet wykaże taki dochód, o jakim mi się nie śniło.." Dzwonek
17 I,17| skrzywdził człowieka. ~- W jakim dniu?... - spytał Rzecki,
18 I,19| to okropne. Ty nie wiesz, jakim tonem przemawiał do mnie
19 II,1 | zwierzać się nawet przed tobą. Jakim ja znużony!... - mruknął
20 II,1 | wydobędą cię z upodlenia, w jakim teraz jesteś, tylko proces.
21 II,2 | zasmolona, że nie mogę pojąć, jakim sposobem podobna ilość brudu
22 II,3 | gmach myśląc o Warszawie. Z jakim trudem dźwigają się tamtejsze
23 II,3 | Tymczasem oni biorą życie, jakim jest, uganiają się za praktycznymi
24 II,5 | do siebie po chwili - w jakim celu tak znacząco zaprasza
25 II,7 | skalał jej czystej myśli jakim wyrazem... No, ale pan jest
26 II,9 | Nieprędko zapomnę zmian, jakim uległa fizjognomia Stacha
27 II,11| ogniem zaczęła mi opowiadać, jakim doskonałym naczelnikiem
28 II,13| Te ostrożności i ton, jakim je wypowiadano, przykro
29 II,17| jednak wyniósł walizkę, jakim sposobem on sam znalazł
30 II,17| wspólnikiem, a co innego pionkiem, jakim mnie chcą zrobić... Ach,
31 II,17| obrzydzenie do samego siebie.~"Jakim ja nikczemny i głupi!... -
32 II,17| dziwił się samemu sobie: jakim sposobem on mógł, prawie
33 II,17| pan umiał tańczyć, grać na jakim instrumencie, występować
34 II,19| majątek, ale w jaki sposób?... Jakim sposobem można w pół roku
35 II,19| Wytłomaczże pan jednak: jakim sposobem człowiek, podobny
36 II,19| nawet, jak był ubrany i na jakim koniu jechał...~- Może być!... -
|