Tom, Rozdzial
1 I,3 | palcem drzwi wymawiał jeden wyraz: fort! fort!... Zasada robienia
2 I,4 | chroniczny, męczący nad wszelki wyraz, lada okoliczność rozdmuchiwała
3 I,5 | pannie Izabeli na twarz nowy wyraz łagodnego smutku, który
4 I,8 | ludzkim języku odpowiedni wyraz. Czuł tylko, że stała się
5 I,9 | ożywia się przybierając wyraz groźby albo litości i łaski.
6 I,9 | Uderzył go nade wszystko wyraz jej twarzy, jakby do tego
7 I,10| jakby w odpowiedzi na ten wyraz, który od dzieciństwa robił
8 I,10| około prochowni, a miał taki wyraz na twarzy jak wówczas, kiedy
9 I,11| Malarze nadawali obrazom wyraz, o jakim nie śniło się żadnemu
10 I,12| jego fizjognomia przybrała wyraz poważnej, lecz serdecznej
11 I,13| Przemknął mu przez głowę wyraz: śmierć, i na chwilę uśmiechnął
12 I,16| gdy w piekle usłyszą ten wyraz; maszże ty serce, ty, święty
13 I,16| zwrócił uwagi na ten mały wyraz "uprzejmość". ~- Dobrze -
14 I,16| twarz miała tak serdeczny wyraz, że Wokulski pomyślał : ~"
15 I,17| każde spojrzenie i każdy wyraz panny Izabeli, z podejrzliwą
16 I,18| się, że Wokulski ma taki wyraz fizjognomii, jak gdyby był
17 I,18| Izabeli spostrzegał ten sam wyraz zamagnetyzowania, który
18 I,18| posiniałych ustach spostrzega wyraz głębokiej nienawiści. ~"
19 I,19| tobie przekonałem się, że wyraz kupiec jest dziś synonimem
20 I,19| się. Uderzył go szczególny wyraz twarzy panny Izabeli, która
21 II,1 | Widok ten był nad wszelki wyraz żałosny. Usiadłem mu przy
22 II,2 | przybrawszy bardzo surowy wyraz twarzy odezwałem się: ~-
23 II,4 | komprymowaną platyną"... Dobry wyraz, co? na oznaczenie metalu,
24 II,6 | na jej buzi ukaże się ten wyraz dziwnej melancholii, uważał
25 II,6 | podli... ~- Znowu silny wyraz. ~- Pańskie były silniejsze.
26 II,7 | wypowiedziałam ostrzejszy wyraz. Zaraz będzie obiad. ~Po
27 II,7 | Słucham.~- Naprzód cofnę wyraz: próżniacy, jeżeli on panią
28 II,8 | lesie, dobrze, panie? ~Każdy wyraz panny Izabeli padał Wokulskiemu
29 II,10| ręce, a na boskiej twarzy wyraz zmęczenia i smutku. Zobaczywszy
30 II,11| triumfy łajdaków (jeżeli taki wyraz wolno wymawiać), nieraz
31 II,12| w taki sposób każdy jego wyraz podkreślała ruchem, uśmiechem
32 II,13| mniejsze wąsiki i ten sam wyraz znużenia, jaki cechuje ludzi
33 II,15| uwierzyłby; myślałby, że każdy wyraz zabije go albo przyprawi
34 II,15| które wyskrzypiały jakiś wyraz.~"Zgubili moją blaszkę szukając
35 II,17| naturalną barwę i spokojny wyraz. - Widzi pani, że naprawdę
|