Tom,  Rozdzial

 1 II,10|           dla pani życzliwa...~Pani Stawka usłyszawszy to podniosła
 2 II,10|     Opowiedziawszy to wszystko pani Stawka zakończyła pytaniem, które
 3 II,10|            żegnałem moje damy, pani Stawka była zmieniona i smutna
 4 II,10|          Doprawdy - zakończyła pani Stawka półgłosem (Helunia bawiła
 5 II,10|                 Prześliczna! - mówi Stawka - ale naprawdę musi być
 6 II,10|          powiedziałem, że jest pani Stawka i po co przyszła, rzucił
 7 II,10|           Ach!... - westchnęła pani Stawka upuszczając na ziemię mufkę,
 8 II,10|             ze swych okien, że pani Stawka ubiera lalkę, a baronowa
 9 II,10|             od rewirowego), że pani Stawka nie chcąc, ażeby Helunia
10 II,10|             tego samego dnia, kiedy Stawka była ostatni raz u mnie...
11 II,10|           tej baronowej... ale pani Stawka może spać spokojnie; sprawę
12 II,10|           Byłbym przysiągł, że pani Stawka, jej matka, a nawet jej
13 II,10|            przestała jęczeć, a pani Stawka jakby raźniej spojrzała
14 II,10|           wytoczono...- rzekła pani Stawka i rozpłakała się.~Wnet jednak
15 II,10|            za jego krociami?).~Pani Stawka ze swej strony zachwyca
16 II,10|          leży kupa cegieł; ale pani Stawka wyobraża sobie, że w ciągu
17 II,10|           znowu cała awantura! Pani Stawka siedzi blada na stołeczku,
18 II,10|            zamkniętymi oczyma, pani Stawka była bardzo blada, lecz
19 II,10|     Wokulski ściskał pięści, a pani Stawka spoglądała kolejno na wszystkich
20 II,10|       śmiejąc się, powiedziałeś, że Stawka ukradła lalkę i że to do
21 II,10|           lalkę na stole. - Co pani Stawka powie?... - dodał.~- Lalkę
22 II,11|          zastanów się tylko... Pani Stawka jest zacności kobieta, więc
23 II,11|           na niego patrzył), a pani Stawka miała sprawę o kradzież...~
24 II,11|      proroctwa :~Po pierwsze - pani Stawka wyjdzie za mąż za Wokulskiego
25 II,11|           skleić, co pęknie.~- Pani Stawka zrobi to.~- Bodajby.~- I
26 II,11|         tabaczkowego koloru, a pani Stawka miała dziś takie śliczne
27 II,11|             za wieczór!... Jak pani Stawka dziękowała nam za zabawki,
28 II,11|              o czym rozmawiała pani Stawka z Wokulskim. A musiało to
29 II,11|             rzecz w tym, ażeby pani Stawka nie opierała się...~- Zacny
30 II,11|            No, jakże?... Gdyby pani Stawka nie kupiła u nas lalki,
31 II,11| najmniejszej wątpliwości, że i pani Stawka, i Wokulski wpadli w zastawioną
32 II,12|          Dużo mówiono o nim, i pani Stawka zaczęła się nim interesować
33 II,13|             nareszcie rzekł:~- Pani Stawka jest jakaś markotna. Może
34 II,13|       Łęckiej!..." - pomyślała pani Stawka i serce jej spieszniej uderzyło.~
35 II,17|             taką piękną kobietę jak Stawka, zaraz polityka wywietrzeje