Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |          Bardzo prosimy - mówił prędko Mraczewski - to nasz obowiązek.
 2  I,4 |        odparł uradowany Rzecki. Prędko wydobył krawat z szuflady
 3  I,9 |         panie Wokulski - rzekła prędko - siądź tu na chwilę, bo
 4  I,9 |        spojrzeć... Kto wie, jak prędko spotkamy się w podobnych
 5  I,9 |      skok!... Czy aby ja nie za prędko awansuję?" - dodał z tajemną
 6  I,11|  zwyczaj wszystko śledzić, więc prędko zauważyła, że Wokulski zbyt
 7  I,13|       zerwał się z fotelu i tak prędko przybiegł do kanapy, że
 8  I,13|    ruchem głowy.~Młody człowiek prędko opuścił sklep, zapomniawszy
 9  I,16|        nie wydał pieniędzy zbyt prędko. ~- I na to zgoda - rzekł
10  I,18|       się tu wziął?...No, gadaj prędko - zawołał Rzecki wesoło,
11  I,19|        nie przypuszczał, że tak prędko... No, bo że pannie siedzisz
12 II,1 |     mówiłeś, że jeszcze nie tak prędko pojedziesz?... ~- Ach, wczoraj!... -
13 II,1 |           Stach jednakże bardzo prędko zamknął ludziom usta, ponieważ
14 II,5 |        zerwał się z siedzenia i prędko zaczął chować pudełka. ~-
15 II,6 |   znalazł się tak uprzejmie, że prędko umarł, a pan Starski jest
16 II,6 |        iskry?... ~- Nie. Jeździ prędko i bierze pasażerów, ilu
17 II,7 |         wierz mi, że one bardzo prędko znajdą się w przedpokoju
18 II,7 |        ale nie sądziłem, że tak prędko...odezwał się baron ukazując
19 II,7 |        odświeżana, gdyż inaczej prędko się psuje - odpowiedział
20 II,8 |  Izabela - ale jestem pewna, że prędko znudzi pana mój wykład.
21 II,8 |    Panna Izabela obtarła oczy i prędko opuściła ruinę. Za nią wyszedł
22 II,8 |        pomyślał Wokulski, a ona prędko mówiła dalej: ~- Muszę już
23 II,9 |        Letkiewicz, , urwis... - prędko odpowiedziała pani Misiewiczowa.~-
24 II,9 |      zaczął żegnać damy. ~- Tak prędko panowie odchodzą! - szepnęła
25 II,10|        spytałem.~- Tak - rzekła prędko. - Wtedy lalka rusza oczyma
26 II,10| zemdleje, i może umrzeć, jeżeli prędko jej nie otrzeźwimy... Czy
27 II,10|         i przypadłszy do stołu, prędko odpowiedziała:~- Lalka stłukła
28 II,11|   Łęczki tak prosił...~Wokulski prędko wyszedł z pokoju i zatrzasnął
29 II,13|        kontent, kuzynko, że tak prędko poznałaś się na tym poliszynelu -
30 II,13|          to moja kuzynka bardzo prędko będzie musiała oszaleć za
31 II,13|    odparła panna Izabela.~- Tak prędko? A czy choć obiecał poprawę?~-
32 II,15|     pewny, że nastąpi to bardzo prędko. W tydzień znudzi cię ten
33 II,17|         ażeby godziny mijały za prędko albo za wolno. W ogóle nie
34 II,17|    zresztą rób, jak chcesz, ale prędko decyduj się co do Stawskiej,
35 II,19|             Tak.~- Dlaczego tak prędko?...~- Bo wyjeżdżam.~- Na