Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |           półgłosem:~- Niech no pan patrzy, czy nasz stary nie jest
 2  I,4 |          chwili u was może nikt nie patrzy na nie, nikt o mnie nie
 3  I,6 |          poręczy, głowę na rękach i patrzy w niebo rozmarzonymi oczyma.
 4  I,6 |   spostrzega, że człowiek w koszuli patrzy na nią jakimś szczególnym
 5  I,6 |          ojca.~Ale ojciec spokojnie patrzy we własne karty i nie odpowiada
 6  I,6 |             pogrążony w dymie wciąż patrzy jej w oczy i karty nie rzuca.
 7  I,6 |            srebra.~Panna Florentyna patrzy na nią z najwyższym zdumieniem,
 8  I,6 |        matki...~m. Panna Florentyna patrzy na nią z zachwytem...~-
 9  I,7 |          dalece obojętną... Jak ona patrzy na tego osła... No, jest
10  I,10|           jeżeli jest, to nawet nie patrzy na towar, jakby mówił:~-
11  I,13|       naprzeciw nich jak zły pies i patrzy zielonymi oczyma: czy nie
12  I,16|        spostrzegł, że panna Izabela patrzy na niego jakimś dziwnym
13  I,18|            zdawało się, że Wokulski patrzy tak na pannę Izabelę. ~-
14  I,18|           każdy z najwyższą wzgardą patrzy na jego podsiniałe oczy,
15  I,18|             kostiumie. Dama właśnie patrzy na ich sklep, a Rzecki w
16  I,18|          się, że każdy przechodzień patrzy mu drwiąco w oczy, jakby
17  I,18| sześćdziesiąt tysięcy... ~Pan Łęcki patrzy na zakrystiana z wielką
18  I,18|           łajdacką miną. ~Pan Łęcki patrzy na niego szklanymi oczyma,
19 II,3 |             wstaje od stołu. Garson patrzy spod oka, dwaj goście, bawiący
20 II,4 |          się, że zjawiska, na które patrzy, nie są kuglarstwem, lecz
21 II,5 |          widzi pannę Izabelę, która patrzy na niego w dziwny, jej tylko
22 II,5 |             spostrzec to, bo miłość patrzy przez mikroskop.~A jeżeli
23 II,6 |          spostrzegł, że dziewczynka patrzy na niego z pełnym zachwytu
24 II,7 |           pytać; nawet udał, że nie patrzy na powóz. Przed pałacem
25 II,8 |      taksuje drzewo, a na niebo nie patrzy, bo to nie daje procentu.
26 II,9 |         można było dojrzeć, że ktoś patrzy w naszą stronę.~"Szpieguje
27 II,10|         kiedy ma minę zakłopotaną). Patrzy na mnie swymi czarującymi
28 II,11|          dla Szlangbauma, a na mnie patrzy trochę z góry, choć jeszcze
29 II,13|             nożem odrywać. Człowiek patrzy dokoła siebie, myśli, sądzi
30 II,13|         rzekła - ile razy mężczyzna patrzy na kobietę, szatan zakłada
31 II,17|             i na grę swoich kolegów patrzy jak na zabawę dzieci.~"Czego
32 II,17|             mu się, że spoza świata patrzy na ten świat, a jego sprawy
33 II,17|          zmarłym człowiekiem, który patrzy na własny pogrzeb. Widział
34 II,17|             żadnym sposobem pan nie patrzy...~- Cóż słychać? - powtórzył
35 II,19|             się interesami tysięcy, patrzy nieraz o kilkadziesiąt lat