Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |       swatką, to należy do pani Meliton. Zwracam tylko uwagę, że
 2  I,5 |      Izabela. -- Poproszę panią Meliton, ona mi to ułatwi...~- Zastanów
 3  I,6 |         otrzymałam list od pani Meliton, że srebra i serwis już
 4  I,6 |         Belu...~- Tak. Ty, pani Meliton i ten... zabawny bohater...
 5  I,10|      inna znajomość, jakaś pani Meliton, która zaszczyca nas wizytami
 6  I,10| naradzać się z Colinsem i panią Meliton, a gdyby jeszcze przyszły
 7  I,11|        I NOWE ZNAJOMOŚCI~ ~Pani Meliton przeszła twardą szkołę życia,
 8  I,11|          podobno na ulicy, pani Meliton odprowadziwszy go na cmentarz
 9  I,11|         służącej, co samą panią Meliton przyprawiło o ciężką chorobę.~
10  I,11| Zmądrzałam - odpowiedziała pani Meliton.~Nie była już nauczycielką,
11  I,11|        na wzrost dochodów.~Pani Meliton od dawna znała się z Wokulskim.
12  I,11|     albo córkę fabrykanta, pani Meliton miałaby materiał do swatów,
13  I,11|    którym opowiadano cuda, pani Meliton sama zaczepiła go o pannę
14  I,11|  Wokulski płacił hojnie, a pani Meliton udzielała mu wszelkich informacyj
15  I,11|   Izabeli.~Przy tej okazji pani Meliton odwiedziła Wokulskiego w
16  I,11|         rzekł pokazując je pani Meliton.~- Tak. Chciałabym mieć
17  I,11|     Znać kupca?... spytał.~Pani Meliton przypatrzyła mu się ciekawie
18  I,11|    prędzej pięści - dodała pani Meliton z szyderczym uśmiechem. -
19  I,11|      maju i czerwcu wizyty pani Meliton stały się częstszymi, ku
20  I,11|         W takich wypadkach pani Meliton wpadała do sklepu i zrealizowawszy
21  I,11| pierwszej połowie czerwca, pani Meliton dała znać Wokulskiemu, że
22  I,11|   przypomniał sobie zdanie pani Meliton. Pod wpływem tego aforyzmu
23  I,11|    własnym papierze przez panią Meliton.~- Ta pani była tu dziś
24  I,12|       powoli otwierał list pani Meliton przypominając sobie niedawne
25  I,12|  podziwiając szorstki styl pani Meliton i uśmiechając się przy uwagach,
26  I,12|      Kłuły go wyrazy listu pani Meliton: "postawiona między biedą
27  I,12|       stu innych?... Alboż pani Meliton nie obiecywała, że mnie
28  I,13|         nie będzie! A może pani Meliton, stara intrygantka, okłamała
29  I,14|         dowiedziała się od pani Meliton o nowym zatargu barona Krzeszowskiego
30  I,14|       tej okazji zauważyła pani Meliton.~- Ach, cóż bym dała za
31  I,15|     państwa Łęckich. Zacna pani Meliton, a może i ten... Maruszewicz
32  I,17|        dwa listy: jeden od pani Meliton, drugi od książęcego adwokata. ~
33  I,17|         pierwszy, w którym pani Meliton napisała tylko te słowa: "
34 II,1 |     jedna stara plotkarka (pani Meliton) powiedziała mi, że Stach
35 II,4 |     wszystkie sprawozdania pani Meliton, wszystkie sądy, jakie krążyły