Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |         a potem - schadzka!'... Ha, sama sobie winna, nie trzeba
 2  I,9 |      Chcesz czy nie chcesz?..~- Ha, niech pan da list. Zobaczę,
 3  I,11|      kiwając głową, szepnęła:~- Ha...~Wokulski pożegnał ją,
 4  I,11|  Wokulski pożegnał ją, ale owe "ha!" utkwiło mu w pamięci.
 5  I,11|       Żle! - szepnął Ochocki. - Ha, zobaczymy, kto mocniejszy.~-
 6  I,12| znajdzie się trzeci licytant?~- Ha! w takim razie i jego zdystansuję,
 7  I,12|         zęby białe jak perły.~- Ha! Ha!... - zaśmiał się. -
 8  I,12|     zęby białe jak perły.~- Ha! Ha!... - zaśmiał się. - Nu,
 9  I,12|     baron... Koń miał koler!... Ha! Ha! Ha!... - wybuchnął
10  I,12|          Koń miał koler!... Ha! Ha! Ha!... - wybuchnął demonicznym
11  I,12|      Koń miał koler!... Ha! Ha! Ha!... - wybuchnął demonicznym
12  I,13|   puszcza konia na wyścigach... Ha! myślę, toście wy takie
13  I,17|   prostu nie chce mojej wizyty? Ha! w takim razie niech płaci
14 II,1 |        Kijowa, do uniwersytetu. Ha! niech jedzie - prawił Machalski -
15 II,2 |     zapytują go o informacje.) ~Ha! trudno... Posyłam tedy
16 II,2 |      związaliście się z nią?... Ha!... zaczekam tedy na sprawiedliwość
17 II,2 |        o trzysta rubli rocznie. Ha! może tym rychlej Stach
18 II,4 |       skoczkiem myślisz zostać, ha?... No i nareszcie, powiem
19 II,7 |    toteż wzięła go na spacer... Ha, zobaczymy, czy pan Wokulski
20 II,7 |      Młody, piękny, genialny... Ha!... niech wybiera: sławę
21 II,8 |         tam jeszcze interes. ~- Ha! jedź z Bogiem... nie masz
22 II,9 |      też przez dwa miesiące!...~Ha, trudno. Panie Boże, jeżeli
23 II,9 |    pazurami zdobywał majątek... Ha, wola boska!...~No i patrzcie,
24 II,10|        to jednak żeby aż tak... Ha, nie jestem kobietą!~Kiedy
25 II,10|         się na co łakomić!...~- Ha, trudno. Nie każdy może
26 II,11|       choć jeszcze nie bardzo:~"Ha! - myślę - chce Szlangbaumowi
27 II,11|         głową i wznosił brwi.~- Ha! próbuj pan... Na żal po
28 II,11|     uciąć, że już nie żyje...~- Ha, w takim razie wola boska.. ~-
29 II,11|      wiarą w skruchę baronowej. Ha! zresztą kto ją tam wie,
30 II,12|     myśli. Tu jest awantura!... Ha, trzeba coś poradzić."~Ale
31 II,13|              spytał Wokulski.~- Ha, cóż? ożenię się po świętach -
32 II,17|       mnie - myślał Wokulski. - Ha! niech dziedziczy... świat
33 II,17|      się? - dodał po namyśle. - Ha! zresztą rób, jak chcesz,
34 II,18| zostanie cesarzem Francuzów?... Ha! jeszcze zaczekajmy, bo
35 II,19|    wyjechał? - myślał Rzecki. - Ha, oczywiście, wyjechał w