Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |           handlu, najczęściej nie zna go i najwięcej troszczy
 2  I,8 |         ją widział i że ją dobrze zna. Wpatrzył się lepiej w jej
 3  I,8 |          Powiedz mi: czy medycyna zna taki stan umysłu, w którym
 4  I,9 |            że kupiec galanteryjny zna najwybitniejsze osobistości
 5  I,9 |      osobistości w mieście, a nie zna tylko tych, którzy odznaczali
 6  I,10|     słyszał, bracie Katz, ten nie zna się na muzyce!... Pamiętasz,
 7  I,10|   fortepianu, i domem zarządzi, i zna języki...~Takich swatów
 8  I,10|         trudno by coś ukryć. A że zna się ze Stachem od dawna,
 9  I,18|         pana dobrodzieja nikt nie zna w Warszawie, to ja bym panu
10  I,18|          bujnych faworytów. - Pan zna jego córkę, tę pannę Izabelę,
11  I,19| troskliwości, ponieważ Belcia nie zna się na tych rzeczach. ~Nieumiejętność
12  I,19|        zastał u nas Starski... ~- Zna on ich dawniej aniżeli my -
13 II,2 |          zachodzące słońce... Pan zna to uczucie, kiedy człowiek
14 II,3 |    patrząc mu w oczy: ~- Pan mnie zna? ~- Nie, pani. ~- Nie widział
15 II,3 |          powiedział sobie, że już zna źródło dochodów pana w podartych
16 II,5 |         to dworskie grunta, a pan zna przysłowie: Na dworskim
17 II,5 |         krąży około niej Starski. Zna pan Starskiego?... Niemiła
18 II,5 |      przymiotów. Pan wreszcie ich zna? Szczęśliwy ten, komu odda
19 II,6 |    wszystkie jego bałamuctwa. Pan zna Starskiego? ~- Widziałem
20 II,6 |     zapewne dziś jeszcze pani nie zna? Po co sobie samej mącić
21 II,7 |    szanują ludzie. Kazia Wąsowska zna się na tym, toteż wzięła
22 II,7 |          nimi włada. ~- Pan dawno zna barona? - spytała panna
23 II,8 |    porządku, gdyż prawie mnie nie zna. I co za przywidzenia snują
24 II,10|       zapytała panią Stawską, czy zna Wokulskiego. Lecz choć odebrała
25 II,10|         odpowiedź, że pani Helena zna go bardzo mało, zaczęła
26 II,12|          się, że go bardzo dobrze zna, choć nie wiem skąd, i często
27 II,12|          głowę uciąć, że Wokulski zna jakąś ważną tajemnicę naukową,
28 II,12|         czy przywidzenia... Wszak zna pani to zdanie, że najgorsza
29 II,13|      najpiękniejszą kobietą, jaką zna; idąc na kolację namiętnie
30 II,13|          czym?~- Że jeżeli on tak zna ciebie, jak ty jego, to
31 II,14|  Maruszewicz odpowiedział, że nie zna się na cenie, że kupował
32 II,17|           pomocnicą. Ona przecież zna pracę i biedę, i jest taka
33 II,17|  zamyśleniu Wokulski. - A czy pan zna ten dawny aforyzm: "Niekiedy
34 II,19|      Proszę pana, publiczność nie zna się na dobrym towarze, tylko