Tom, Rozdzial
1 I,3 | dziwnie wzburzony i stojąc na środku izby, zawołał:~- A wiesz,
2 I,5 | uśmiechem albo skacze na środku jeziora w wodę za zgubionym
3 I,7 | Pan Rzecki już stał na środku sklepu i zacierając ręce,
4 I,8 | z czerwonymi dachami; na środku rzeki stała nieruchoma berlinka.
5 I,9 | spostrzegłszy jakiś ruch na środku kościoła zwróciła się do
6 I,9 | albo olbrzymie lalki. A we środku placu - dwa wysokie słupy,
7 I,10| najniższej szufladzie na środku i w tej samej chwili znowu
8 I,10| poplamiony kapelusz na głowę na środku magazynu i z rękami w kieszeniach
9 I,11| wstąpi kiedy do mnie...~Na środku gabinetu przygarbiony hrabia
10 I,11| Wspomnienie o tak niezawodnym środku ucieczki uspokoiło go. Stopniowo
11 I,12| wzdłuż ścian maneżu; na środku stał dyrektor zakładu, mężczyzna
12 I,13| długim szukaniu znalazł ją na środku wyścigowego placu, a przy
13 I,13| hrabiego-Anglika stał na środku stół przykryty zielonym
14 I,15| ale styczeń. Czasem na środku ulicy przewinął się chłopski
15 I,16| jadalnego pokoju, gdzie na środku stał okrągły stół nakryty
16 I,17| chwilę jeszcze postała na środku sali; potem otarła łzy i
17 I,19| Pan Łęcki stanął na środku pokoju i strzeliwszy palcami
18 II,2 | stanowiła kanapa z wyłażącym na środku włosieniem. ~- Oto los rządcy -
19 II,3 | Widzi, że jest w samym środku Paryża, lecz nie doznaje
20 II,3 | Wokulski znajduje się na środku placu, z którego rozchodzi
21 II,3 | ozdobione płaskorzeźbami. Na środku stał duży stół pokryty kosztownym
22 II,3 | obficie zasadzony drzewami. Na środku jego stał gmach prostokątny,
23 II,3 | zdumienie. Znajdował się na środku obszaru mającego ze dwie
24 II,3 | nieszczęście położonego gdzieś we środku teatru, i oblany zimnym
25 II,4 | bibułki. ~- Chyba jest pusta w środku?... ~- Więc przetnij tę
26 II,4 | gdzieniegdzie wybite. W środku ściany frontowej znajdowały
27 II,4 | otwierał, więc Wokulski stał na środku dziedzińca zdziwiony i zakłopotany.
28 II,4 | salę, bardzo chłodną. Na środku jej stał ogromny cylinder,
29 II,8 | parterowe, drewniane i stare. Na środku cynku, a raczej placu pełnego
30 II,10| mi pan pokaże zegarek we środku...~Spojrzałem na panią Stawską.
31 II,10| Ona sobie myśli, że ja w środku zimy znajdę lokal... że
32 II,10| Prawie ten sam widok. Na środku siedzi w fotelu pani Misiewiczowa,
33 II,10| mieszkanie, gdy naraz słyszę na środku ulicy: brzęk-brzęk... brzęk
34 II,11| mną, później beze mnie.~W środku kolacji zły czy dobry duch
|