Tom,  Rozdzial

 1  I,4 |       wypukłej piersi, ściska za prawą i za lewą rękę, a nareszcie
 2  I,5 |    wyższa nad ludzi, a nawet nad prawa natury. Dwa razy spotkała
 3  I,10|     swoją figurę, wysuwa naprzód prawą nóżkę, potem lewą nóżkę,
 4  I,11|  znakomity adwokat, przyjaciel i prawa ręka księcia; lubił mówić
 5  I,12|        kto może być ta piękność? Prawa oficyna, pierwsze piętro -
 6  I,12|         bez strzemion, trzymając prawą rękę za plecami, ma minę
 7  I,12| podziwiał Wokulski tę nową formę prawa zachowania siły, gdzie gniew
 8  I,12|       żałuję barona, ale pańskie prawa są lepsze.~Wstał z krzesła
 9  I,13|         a lewa ręka z laseczką i prawa z kapeluszem opadły na poręcze
10  I,14|         na nic. Straciłbym w nim prawą rękę... jedynego możliwego
11  I,18|   powszechnie szanowany mecenas, prawa ręka księcia, prawny doradca
12  I,18|        początku patrzył tylko na prawą dziurkę w kurtynie ślubując,
13  I,18|          palcach i przechodzi na prawą stronę kościoła. ~Tu znajduje
14 II,1 |          jest kupiec, więc niema prawa do hrabianki... A ty, który
15 II,3 |          tajemnicę... ~- Nie mam prawa nabywać tajemnic - odpowiedział
16 II,3 |         na fotelu. ~- Nie ma pan prawa?... Więc po cóż pan tu przyjechał?... -
17 II,4 |      Ciężar gatunkowy obalony... prawa natury podkopane, co?...
18 II,4 |          Nic z tego wszystkiego. Prawa natury, o ile je znamy,
19 II,5 |      baron ma wyłamywać się spod prawa przywiązania, które przenika
20 II,8 |       pani, tacy jak ja nie mają prawa myśleć o pani?... W waszym
21 II,8 | przynajmniej, że już mam ludzkie prawa i że pani będzie od tej
22 II,8 |        świecie. ~I nie mam nawet prawa skarżyć się o to na kogokolwiek.
23 II,9 |        wyciągając do Wokulskiego prawą, a do mnie lewą rękę. -
24 II,10|          coś sędziemu; przy czym prawą ręką wykonywał okrągłe ruchy,
25 II,11|     której nikt od nikogo nie ma prawa wymagać. A ja co mam w zysku?
26 II,11|            Kto tam?"- "W imieniu prawa otwórzcie!" - mówi komornik. - "
27 II,13|          wypadku obaj mamy równe prawa.~- O panie, to już zbyt
28 II,15|      zmieniając pozycji objął ją prawą ręką, a lewą ściskał jej
29 II,16|      niczego nie będzie miał już prawa...~Nie warto żyć... Gdyby
30 II,17|          możemy odmawiać ludziom prawa do zdobywania stanowisk,
31 II,17|        Przecież oboje mamy równe prawa, a ja wcale się nie obrażę,
32 II,17|  użyteczną kobietą i nikt nie ma prawa robić jej wymówek za specjalność;
33 II,17|       gotówkę i wszedł w pańskie prawa, wyjechałbyś pan za granicę?~-
34 II,17|       nad moimi cierpieniami ani prawa bawić się mną. Nic należę