Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |       kłębek z bólu, lecz od tej pory nie śmiałem wziąć do ust
 2  I,5 |     złoto.~Dla niej nie istniały pory roku, tylko wiekuista wiosna,
 3  I,5 |     kwiatów i woni. Nie istniały pory dnia, gdyż nieraz przez
 4  I,8 | zobaczenia panny Izabeli.~Od tej pory czas miał dla niego dwie
 5  I,10|          sklepu, mimo spóźnionej pory, rozmówiłem się z Janem
 6  I,10|          Tylem razy jadał od tej pory kartofle, ale żadne nie
 7  I,10| komenderuje czy diabeł...~Od tej pory szedł z naszej strony strzał
 8  I,10| węgierskiej piechoty. Od tej też pory mówię, że najtrwalsze stosunki
 9  I,10|          trupem, Lisiecki od tej pory zaprzestał już nieprzyzwoitych
10  I,10|       lepsze warunki. Od tej też pory ciągle pracował u chrześcijan
11  I,10|      prykaszczykami"), to od tej pory wszyscy będziemy pracowali
12  I,15|           uśmiechnięte... Od tej pory, daję słowo honoru, zawsze
13  I,17|        smug na niebie - i od tej pory nie zmieni się już nic;
14  I,17|   Izabela zamyśliła się i od tej pory szli oboje w milczeniu. ~
15 II,1 |         i ja postanowiłem od tej pory co wieczór spoglądać w niebo. (
16 II,1 |     Miasto jest piękne... Od tej pory chodzę tam przynajmniej
17 II,1 |            A gdzieżeś był do tej pory? ~- Zajechałem na Dziekankę,
18 II,1 |       powinien uczyć się. Od tej pory mamy sądny dzień w sklepie.
19 II,1 |          się ze Stachem i od tej pory żyjemy ze sobą nie najgorzej...
20 II,1 |         płacić nie będę. ~Od tej pory, ile razy Jaś Mincel poszedł
21 II,1 |        przykre wrażenie. ~Od tej pory zupełnie zmienił tryb życia.
22 II,1 |     blasku, głos siły... ~Od tej pory chodził na wszelkie przedstawienia,
23 II,8 |          i że pani będzie od tej pory sądzić moje czyny, nie tytuły,
24 II,8 |       papier i jeszcze mi do tej pory nie dopłacił czterdzieści
25 II,8 |         znalazł w potoku. Od tej pory kamień zatkał okno do podziemiów,
26 II,10|         tego nie żałował.~Od tej pory, ile razy przyszedłem do
27 II,10|     lakierowanego bucika.~Od tej pory mówi przez sen o tej lalce;
28 II,10|        ażeby przynajmniej od tej pory zasłaniała rolety w oknach.~-
29 II,11|          i przysięgła, iż od tej pory żadnemu studentowi nie wynajmie
30 II,12|    powyżej czoła .Dobrze! Od tej pory nigdy nie pocałuję pani
31 II,12|          na nią spojrzał.~Od tej pory nie mogła ukryć zakłopotania,
32 II,14|      zmieniła tryb życia.~Do tej pory dzień schodził jej na wymyślaniu
33 II,17|       Nie odwiedzałem cię do tej pory - zaczął - bo wiem, żeś
34 II,19|         się przepracował.~Od tej pory nie tylko nie mogłem patrzeć