Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |           Sklep Mincla znałem od dawna, ponieważ ojciec wysyłał
 2  I,6 |     człowieka, a raczej - od jak dawna on mnie prześladuje. Teraz
 3  I,8 |        tak coś - jakby na nią od dawna czekał.~" Tyżeś to czy nie
 4  I,10|       odgadł, że mogę tęsknić za dawną siedzibą, i sam czuwał nad
 5  I,10|       Ten Szlangbaum (znam go od dawna) jest mojżeszowego wyznania,
 6  I,10|         że zna się ze Stachem od dawna, więc musi wiedzieć wszystkie
 7  I,11|        dochodów.~Pani Meliton od dawna znała się z Wokulskim. A
 8  I,11|       Wiem, co pan przeszedł, od dawna szanuję pana z tego powodu...
 9  I,13|       nie jestem chirurgiem i od dawna pożegnałem się z medycyną...~-
10  I,13|     papierek... A co do zęba, od dawna . już powinienem wprawić
11  I,13|      Colins. Służący, którego od dawna intrygowały te konferencje
12  I,14|     obudził formalny zapał,~- Od dawna przeczuwałem - zakończył
13  I,14|        nie odzywał się nawet, od dawna uważając Krzeszowskiego
14  I,19|       kredytowi... ~- Pan już od dawna interesuje się naszymi sprawami.
15 II,1 |          ja... I kiedy ja już od dawna uważam się za starą babę,
16 II,3 |           Gdyby ją miało, już od dawna wykryliby ten fakt autorowie
17 II,4 | Szczególny kraj, w którym od tak dawna mieszkają obok siebie dwa
18 II,6 |        umilkło i pierwszy raz od dawna zaległy w nim ukojenie i
19 II,6 |          że lekarze berlińscy od dawna już kazali mi się żenić.
20 II,6 |     chłodna grzeczność, którą od dawna umiem na pamięć. Naturalnie,
21 II,8 |          Izabela Węgiełka. ~- To dawna historia - odparł Węgiełek -
22 II,8 |   Węgiełek - wiedzieli ludzie od dawna; takim sposobem, że dwa
23 II,9 |  baronowa Krzeszowska naprzód od dawna nie cierpiała pani Stawskiej
24 II,10|         a nawet trzy podobne) od dawna była przygotowana, ale tak
25 II,10|          przy fortepianie ze swą dawną laleczką i jej rękoma od
26 II,11|         pękła.~Obaj odzyskaliśmy dawną szczerość i do północy rozmawialiśmy
27 II,12|    Wprawdzie serce w niej już od dawna zamarło, ale czy będzie
28 II,16|         przeprowadzić. Ja już od dawna czułem, że to frant szpakami
29 II,17|     udziału w spółce. Wszyscy od dawna byli przygotowani na tę
30 II,17|    swoich zalet, a że się ich od dawna zrzekła, tośmy widzieli
31 II,17|      przed kimś rzeczy, którą od dawna rozumiał, alem nie miał
32 II,17|      prawdziwie kochanym, tym od dawna przeczuwanym...~- Nie byłeś
33 II,19|           podzielił między swoją dawną służbę albo biedaków, którzy
34 II,19|          doktór. - Wiem o tym od dawna.~Ochocki milczał.~ ~