Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |        widziany z wnętrza sklepu wydaje się mniej zabawnym niż od
 2  I,5 |        nowy kapelusz, a za domem wydaje pieniądze na ekwipaże dla
 3  I,6 |      dziś ta... bezmyślna figura wydaje mi się straszną...~Panna
 4  I,8 |     umysłu, w którym człowiekowi wydaje się, że jego rozproszone
 5  I,9 |          pomimo bogactw tak mało wydaje na siebie.~- I książę bardzo
 6  I,11|    Izabela jest taką, jak mi się wydaje, to może mnie kiedyś oceni.
 7  I,11|         panna Izabela. - Mnie on wydaje się przede wszystkim zabawnym.~-
 8  I,11|     spytała :~- Czy mi się tylko wydaje, czyli też panna Łęcka nie
 9  I,11|        pana Wokulskiego. Interes wydaje się bardzo dobrym, a obecnie
10  I,17|         na mnie grzeszną ich nie wydaje. Bo ja teraz sama sobie
11  I,18|     widok pani Krzeszowskiej nie wydaje mu się ponętnym, więc cofa
12  I,18| kieszenie spodni (co jemu samemu wydaje się dziwnym)i mówi: ~- Dam
13  I,19|      prawdą?... Więc on dla niej wydaje na kupno kamienicy dziewięćdziesiąt
14 II,2 |     ochoty mieszać się. Mnie się wydaje tak, im wydałoby się owak,
15 II,3 |         mam pieniądze i na co je wydaję, i ludzie o mnie wiedzą,
16 II,3 |   dochody z fabryki trykotaży, a wydaje pieniądze na zbudowanie
17 II,3 |          pieniądze, ani na co je wydaje; i dlatego jej nie ufam. ~-
18 II,3 |    krzyczą o swojej wolnej woli, wydaje te same skutki, co praca
19 II,6 |         mam znacznie więcej, ale wydaję bardzo mało. ~- Ileż? ~-
20 II,6 |          wybieram jednego, który wydaje mi się najciekawszym, bawię
21 II,7 |        łatwo. U nas praca ludzka wydaje mierne rezultaty: jesteśmy
22 II,8 |     wzroku. Skutkiem tego ziemia wydaje się wklęsłą jak ogromny,
23 II,8 |    potwory... Wtedy każde drzewo wydaje mi się istotą żywą, która
24 II,8 |          wówczas szli oboje, ale wydaje się jakaś inna. Ta część
25 II,10|     brzuszek, przewraca oczyma i wydaje głos, który dla pani Stawskiej
26 II,11|        albo nasz sklep kupić (co wydaje mi się nieprawdopodobnym),
27 II,11|          Nie tak piękne, jak się wydaje - odpowiedziała staruszka. -
28 II,12|      Spostrzegła, że ten Starski wydaje mi się niesmacznym, i teraz
29 II,13|        ale mnie jakoś się to nie wydaje - mruknął Rzecki potrząsając
30 II,13|         potrząsając głową.~- Nie wydaje się panu, bo należysz do
31 II,13|   uważałem ją za wyjątkową, dziś wydaje mi się pospolitą, dawniej
32 II,17|       ale teraz na kogo spojrzę, wydaje mi się, że i on mój szwagier...
33 II,19|         i że jemu samemu dar ten wydaje się niepokojącym...~- Dzieciak