Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |        Przychodziły jej na myśl słowa Pisma Świętego: "W pocie
 2  I,6 |        tylko zrozumiałam lepiej słowa Zbawcy: "Komu wiele dano,
 3  I,8 |      przemówili między sobą ani słowa, a pan Rzecki kazał zamknąć
 4  I,10|       we front i rzekł tylko te słowa:~- Pamiętaj, wisusie, czegom
 5  I,10|         nie tchórzy i nie łamie słowa danego, nawet... Szwabom...~
 6  I,10|         suche rączyny nie mogąc słowa przemówić.~- Ignaz!... Herr
 7  I,10|     nawet jego kredyt.~- Święte słowa pani dobrodziejki... - ja
 8  I,10|       zdobyłem się ledwie na te słowa :~- No, i po co to wszystko?...~-
 9  I,11|       wymowy aniżeli najczulsze słowa.~Z kolei zbliżył się do
10  I,13|       drżały ręce i spudłujesz.~Słowa te, a jeszcze bardziej opuszczenie
11  I,17|       Meliton napisała tylko te słowa: "Dziś w Łazienkach o zwykłej
12  I,19|        panna hrabianka dotrzyma słowa... - rzekł na odchodnym. ~
13 II,1 |         abym nie obrażał się za słowa, które jej żal dyktuje. ~
14 II,2 |  niepłacenia komornego dotrzyma słowa, co?~- Panie - zawołał rządca -
15 II,5 |    nikomu o tym nie wspomniał? ~Słowa prezesowej przestały go
16 II,6 |       pan i wcale nie dałby pan słowa, że tak nie będzie?... ~
17 II,7 |         go za gardło i nie mógł słowa przemówić. ~"Co za głupstwo! -
18 II,7 |  Przepraszam, że zacytuję tutaj słowa, które często książę powtarzał
19 II,9 |    jednak ja wcale nie dałem mu słowa, że otrzyma porękawiczne,
20 II,10|       ustach, że już nie mogłem słowa przemówić. Szczęściem, odezwał
21 II,10|          A to co?..~Ostatnie te słowa skierowane były do mizernego
22 II,11|       Szlangbaum...~Na ostatnie słowa położyłem nacisk, bo mi
23 II,12|         powiedział te zagadkowe słowa:~- Szanowna kuzynko, trzymasz
24 II,12|            Wspomnisz sobie moje słowa, Kaziu, że tak będzie, bo
25 II,14|     mimowolną krzywdę?...~- Ani słowa więcej, baronie!... - przerwał
26 II,14|    mogły dojść moje nieostrożne słowa o klaczy, i najskrupulatniej
27 II,15|        wstąp do mnie... Ale ani słowa o tym, co się tu stało...~-
28 II,16|        powiedzą do Francuzów te słowa :~- Moi kochani! Macie tu
29 II,16|     Toteż nie odezwałem się ani słowa więcej.~Trzeba jechać...
30 II,17|   klejnoty!... Te kabalistyczne słowa, przed którymi ustępowały
31 II,17| przypomniał sobie Geista i jego słowa:~"Ludzkość składa się z
32 II,19|      byliby małpami...~- Święte słowa... piękne słowa!... - powtarzał
33 II,19|          Święte słowa... piękne słowa!... - powtarzał subiekt. -