Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |          bardzo lubiło Niemców, a drugie, złożone z młodych Minclów
 2  I,8 |         ludzi wymyślając jedno na drugie...~Opowiadał lekkim tonem
 3  I,9 |          szuka miłości i rodziny, drugie może walczy z biedą i brakiem
 4  I,9 |       błagać Boga o miłosierdzie, drugie wyrzuca pieniądze dla stosunków.
 5  I,10|           wzgórza, ażeby wejść na drugie, jeszcze wyższe. Tylko od
 6  I,10| uśmiechnąwszy się, nagle otworzył drugie drzwi.~Boże miłosierny!...
 7  I,11|           domagało się śrubowców, drugie zaś, mieszczańskie, uznając
 8  I,11|         To jedno pytanie, a teraz drugie, ale - nie obraź się pan.
 9  I,12|         Posłałem taką:~Pierwsze i drugie - to zwierz kopytkowy,~Pierwsze
10  I,12|         wie, co to?... Pierwsze i drugie - to jest: koza; pierwsze
11  I,12|     szarade:~Pierwsze znaczy dół, drugie - przeczenie.~Wszystko razem
12  I,12|         znaczy po niemiecku usta, drugie godzina.~Wszystkie kupuje
13  I,15|             a ja robię i jedno, i drugie. Czy zaś w tym dobijaniu
14  I,15|       kogoś kochać, to nasuwa się drugie pytanie: czy pokocha ciebie?"~"
15  I,18|            pan Ignacy chce iść na drugie piętro; jednocześnie omija
16 II,2 |       panie - rzekłem schodząc na drugie piętro. Czułem w sobie takie
17 II,2 |            że gdyby nie wzgląd na drugie piętro, wyskoczyłbym chyba
18 II,3 |          za sto franków dziennie, drugie na trzecim za dziesięć franków.
19 II,4 |       mnie złapał!..." ~Weszli na drugie piętro do salonu urządzonego
20 II,4 |          więc i szybko zeszedł na drugie piętro. ~Mistrz tajemniczej
21 II,4 |        nazywa się niepewnością, a drugie oszustwem... ~"Wszystko
22 II,7 |       dnia kazała podać wcześniej drugie śniadanie, a później obiad.
23 II,8 |         pan!... Naturalnie, przez drugie pół godziny wykładałem jej,
24 II,9 |          w niej się kochają, a po drugie, że taż pani baronowa chciała
25 II,9 |     krzyki i płacze spazmatyczne.~Drugie moje spostrzeżenie odnosiło
26 II,11|       będzie z nim szczęśliwa.~Po drugie - Wokulski wyrzeknie się
27 II,11|      wypalić, gdyby nie czekał na drugie spojrzenie, szept i uścisk
28 II,13|          po niemiecku znaczy wąż, drugie roślina, wszystko do góry
29 II,13|        drogę za jego dobroć, a po drugie...~- Cóż po drugie?~- Po
30 II,13|           a po drugie...~- Cóż po drugie?~- Po drugie, widzi pan,
31 II,13|               Cóż po drugie?~- Po drugie, widzi pan, że ona się puszczała,
32 II,17|        jednego zdziwienia wpada w drugie, dzień po dniu przekonywając
33 II,19|        moja, żona moja i ja... Po drugie zaś wszyscy troje zapytujemy