Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |    zachorowała i musiałem szukać doktora. Byłem u sześciu...~- Czy
 2  I,8 |        dawnych wspomnień. Nie ma doktora ani jego mieszkania i nawet
 3  I,8 |   dobrodziejce słabo?... Może by doktora...~- Już mi lepiej - odparła.~
 4  I,10|    dorożki. Wreszcie odnalazłszy doktora Szumana, który był prawie
 5  I,11|          spytał Ochockiego.~- Od doktora Szumana.~- Ach, od Szumana.
 6  I,13|         ściskając go za rękę.~Od doktora udał się do swego sklepu,
 7  I,15| przypominał zgryźliwe zrzędzenie doktora Szumana - gdyby więc ta
 8  I,17|       szkoły i chce uczyć się na doktora, a i starość za pasem...
 9  I,17|     fotelu i miał przy sobie nie doktora, ale hrabiego Licińskiego. ~
10  I,19|        co tobie?... Ja poszlę po doktora.... - zawołała panna Izabela
11  I,19|    prześpię... ~- Może posłać po doktora? - spytała panna Izabela
12  I,19|  załzawione oczy.~- Ja poszlę po doktora, papo?... ~Ojciec zamyślił
13 II,1 |          za człowiek? - rzekł do doktora. ~- Próżniak, bankrut...
14 II,1 |          drzwi peronu, namówiłem doktora na przechadzkę po Alejach
15 II,1 |    głowie mi szumiało od wywodów doktora, a on tymczasem ciskał się
16 II,1 |             O, to śmiałbym się z doktora Szumana, który tak żartuje
17 II,3 |   proponował Wokulskiemu: dyplom doktora filozofii, order lub tytuł,
18 II,11|        którym mieszka, wpadam na doktora Szumana. Gdy powiedziałem
19 II,11| szczęśliwy.~- Oho!...~Pożegnałem doktora pełen otuchy. Kocham, bo
20 II,11|    wszystkie rozumy pozjadał.~Od doktora pojechałem do pani Misiewiczowej.
21 II,12|  znajdował rady, więc poszedł do doktora Szumana.~
22 II,13|         swata!...~Rzecki opuścił doktora tak zmartwiony, że nawet
23 II,17|  odsłonił swoje rany?~Po wyjściu doktora spostrzegł, że coś się w
24 II,17|         Bywaj zdrów.~Po odejściu doktora Wokulski otworzył okno i
25 II,17|       epizodem było przemówienie doktora Szumana, którego wezwano
26 II,17|     Spojrzał na zacietrzewionego doktora i zapytał:~- Przeszkadzam
27 II,18|  najbardziej gniewa mnie uciecha doktora Szumana z tego fermentu.~-
28 II,18|           Dziwny człowiek z tego doktora. Uczciwy to on jest, a nade
29 II,19|         go stać...~Od tej wizyty doktora pan Ignacy sam zaczął zeznawać,
30 II,19|     ucieszony Rzecki i posłał po doktora prosząc go, ażeby przyszedł
31 II,19|       cofnął się...~- Biegnij po doktora Szumana!... - zawołał. -
32 II,19|  wchodzić...~W tej samej porze u doktora był Ochocki i opowiadał
33 II,19|   wyobraź pan sobie - zawołał do doktora - taki miałem do niego ważny