Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |      rabatem... Rozumie się...Byle nie zaczął kupować bez rabatu
 2  I,7 |       szuler, nawet złodziej, byle miał nazwisko, stanowi dla
 3  I,7 |   interesów, nawet w Irkucku, byle tak co roku podwyższał -
 4  I,10|    pan Domański, ażeby ojciec byle jako nie wystąpił na boskim
 5  I,11|   innych, tylko siebie można; byle od razu i dobrze. No!..."~
 6  I,12|      przyszłość gratyfikacje, byle tylko klaczka nie miała
 7  I,14|       t e n człowiek nie jest byle jakim.~"Ażeby zrobić mi
 8  I,15|     obrażony - może mu oddać, byle tylko raz... Główkę na prawo,
 9  I,17|       widywać nie potrzebuję. Byle była porządna w domu, schludna,
10  I,18|       poszedłby do spowiedzi, byle oczyścić się z plamy owych
11  I,19|     pierwszą. ~- Chwała Bogu! Byle o tej porze nie wpadł do
12 II,1 |     krew leje się potokami i (byle żniwa skończyć) wojna buchnie
13 II,1 |     bierz od nich, ile dadzą, byle płacili regularnie. ~Spojrzał
14 II,2 |         będę za niego płacić, byle ona nie miała dachu nad
15 II,3 |        każda rola jest dobra, byle grać ją z artyzmem i nie
16 II,4 |      władzę jakiejś kobiecie. Byle, rozumie się, osoba magnetyzowana
17 II,7 |      z Chinką albo z Japonką, byle miała kilkadziesiąt tysięcy
18 II,8 |     dlaczego jest szczęśliwy, byle nim był... Wybaczysz mi,
19 II,8 |      znajdzie się jaki napis, byle nie nieprzyzwoity i nie
20 II,9 |       Niechże go sobie kocha, byle oboje byli szczęśliwi. A
21 II,11|    niego... wyrzeknę się jej.~Byle nie było za późno! Ale nie...~
22 II,11|   żydowskim. Co mi tam sklep! byle Stach był szczęśliwy, a
23 II,11|      zapomnę i popłacę długi, byle nawrócił się i sprowadził
24 II,15|      bronić przeciw krzywdom, byle te nie dotykały panny Izabeli.~
25 II,16|       do Renu na całej linii. Byle Bismarck nie spostrzegł
26 II,16|  studentem? Na co ten kłopot? Byle nie przyszedł w mundurze,
27 II,16|          odparł Maruszewicz - byle z góry płacili.~Na drugi
28 II,16|     mojej nie dokuczają, więc byle płacili...~- Ale mnie dokuczają! -
29 II,17|    wyciągają rąk?... A każdy, byle zajął jakie stanowisko,
30 II,17|         Ale skąd! on mówi, że byle człowiek odłożył pierwszy
31 II,17| rezultacie wszystko mi jedno, byle wydobyć się z tego błota..."~
32 II,19|  wstręt do rzeczy nieznanych. Byle im było spokojnie i suto...
33 II,19|  pojechał... Oto cały sekret. Byle wrócił Ochocki, dowiemy