Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |         w oknie kozaka.~- Wiem - wtrąciła ciotka. - On chce do Mincla.~-
 2  I,5 |   martwić się tym już za późno - wtrąciła panna Izabela.~- Alboż ja
 3  I,6 |        przez wojnę i na wojnie - wtrąciła panna Izabela.~- A dziś
 4  I,6 |       Pnia z czerwonymi rękoma - wtrąciła ze śmiechem panna Izabela.~-
 5  I,6 |         Odmroził je na Syberii - wtrąciła panna Florentyna z akcentem.~-
 6  I,6 |         przecie poznał z ojcem - wtrąciła panna Florentyna~- Więc
 7  I,6 |        rozumiem cię, Belciu... - wtrąciła panna Florentyna rozkładając
 8  I,9 |       niech się ciocia uspokoi - wtrąciła panna Izabela znowu po angielsku. -
 9  I,9 |         postępują nietaktownie - wtrąciła panna Izabela.~- Im wolno,
10  I,13|        kuzynki...~- Baronie... - wtrąciła prezesowa.~- Przecież nie
11  I,14|          Nic z tego nie będzie - wtrąciła ze śmiechem panna Izabela.-
12  I,14|         musiał.~- Pogodzą się! - wtrąciła niedbale hrabina i kazała
13  I,14|       użytecznym.~- Naturalnie - wtrąciła panna Izabela - przecież
14  I,16|        przy takim magazynie... - wtrąciła czarno ubrana panna Florentyna
15  I,16|   Państwo pozwolą do stołu?... - wtrąciła panna Florentyna. Przeszli
16  I,17|    widuję pana, panie Wokulski - wtrąciła hrabina - że muszę zaraz
17  I,19|           ten... ~- Szpigelman - wtrąciła panna Florentyna. - O, to
18 II,1 |      trzysta... słyszałeś pan? - wtrąciła niepocieszona wdowa. Wtem
19 II,2 |        lokatorów na niej łatwo - wtrąciła pani Stawska. ~- Wolimy
20 II,2 |          radości. ~- Mateczko! - wtrąciła pani Stawska. ~- Heluniu -
21 II,6 |         Felcia zostanie ze mną - wtrąciła prezesowa. ~Pannie Felicji
22 II,7 |       wodziłam go po manowcach - wtrąciła pani Wąsowska. ~- Po manowcach
23 II,7 |       tak go dziś dobrze nosił - wtrąciła nieco zadąsana pani Wąsowska. ~-
24 II,9 | Misiewiczowa.~- Owszem, bardzo - wtrąciła pani Stawska. Przy tym spojrzała
25 II,10|         prawda, zapomniałam... - wtrąciła pani Misiewiczowa. ~Tymczasem
26 II,10|        chce się żenić...~- Aha - wtrąciła pani Misiewiczowa. - Mówią
27 II,10|       być bardzo droga zabawka - wtrąciła pani Misiewiczowa~- Co tam
28 II,11|     Takiej jak moja Helenka... - wtrąciła spiesznie pani Misiewiczowa.~-
29 II,12|            Powinien być wesoły - wtrąciła pani Wąsowska - gdyż przez
30 II,12|       równie nudni przyjaciele - wtrąciła panna Izabela z uśmiechem. -
31 II,15|        sobie na innych drogach - wtrąciła panna Izabela.~- Właśnie!...
32 II,17|        to nie jest imaginacja? - wtrąciła.~- Eh, nie, pani... Skrzywdzona