Tom,  Rozdzial

 1  I,2 |   narażasz kark, akrobato?... Co wam po uściskach, tancerze?...
 2  I,2 |           wszystko głupstwo!...a wam, gdybyście myśleli, mogłoby
 3  I,5 |     dodała:~- A jeżeli nam, to i wam nie zrobią nic złego...~
 4  I,6 |        nabywca, który ofiarowuje wam pięć tysięcy rubli, moim
 5  I,6 |   oszczędzać nieszczęście. Gdyby wam groziła ruina, znaleźlibyście
 6  I,8 |        podniesionym głosem - czy wam nie wstyd zwozić tak kosztowne
 7  I,10|      Naprzód, łajdaki!... Świnie wam paść, psubraty!... - wołali
 8  I,17|         nam buty uszył... ~- Nie wam, ale mnie - uśmiechnął się
 9  I,19|     dobry - zawołała - że zesłał wam tyle szczęścia I Cóż to,
10  I,19|     zdrowie tego Żyda, który dał wam dziewięćdziesiąt tysięcy...
11  I,19|         po Hortensji, powinno by wam na jakiś czas wystarczyć.
12  I,19|         nie rób. Ja właśnie chcę wam zaproponować, ażebyście
13  I,19|      Naturalnie, powinszowałabym wam obojgu. Ale co na to powie
14  I,19|          Wami, choćby w zesłaniu Wam tego Wokulskiego? Człowiek
15  I,19|        tylko myślę, ażeby usunąć wam z drogi każdą przeszkodę... ~
16 II,1 |    tysięcy rubli, więc pieniędzy wam nie zabraknie... Dalej...
17 II,1 |          was, lecz serca zbrakło wam!..." Serca!... - powtórzył
18 II,1 |   mieszkanie u siebie, a ja będę wam przysyłać na dół po dwa
19 II,2 |     pieszczotami kobietę, dopóki wam nie zaufa, a potem trwonicie
20 II,6 |          do pasieki. ~- I dobrze wam? ~- Z początku to ckliło
21 II,8 |           Poproście go, ażeby ją wam powtórzył... ~Wokulskiego
22 II,9 |       spotkam, mówi: "Co, dobrze wam sprowadzać perkaliki z Moskwy?
23 II,9 |       nazywają go Lulu, zrobi on wam lulu!) nie przeniesie się
24 II,11|      zechcą wypuścić, no, ale my wam go odbierzemy! "W kwadrans
25 II,12|         Wąsowska.~- Nam wolno.~- Wam wolno... pyszny sobie!... -
26 II,16|         bo i bez tego Austria da wam Triest, jeśli wygra: Gdyby
27 II,17|       solidarniejsi... A jak oni wam kiedyś zapłacą!... Szelmy
28 II,17| uleczeniem własnych, które mnożą wam nieprzyjaciół. Zresztą ty
29 II,17|      Odbij, odbij!... Gwarantuję wam, że nie zaznacie biedy.~-
30 II,17|      nasza zaś imaginacja dodaje wam skrzydeł.~"Niech pan do
31 II,19|     Moskwy.~- Tere, fere!... Tak wam powiedział, ażeby zmylić
32 II,19|        złodzieja?... I za to, że wam darmo pracuję?...~- Przepraszam