Tom,  Rozdzial

 1  I,2 | podbiegłszy do Lisieckiego, rzekł półgłosem:~- Niech no pan patrzy,
 2  I,8 |    okrągły milionik!...~Następnie półgłosem wyłożył mu swoje plany.~
 3  I,8 |         Zerwać z Żydami - wtrącił półgłosem Lisiecki. - Bardzo dobrze
 4  I,8 |          ręce na kantorku i rzekł półgłosem:~- Matka tego Mraczewskiego,
 5  I,9 |             Idź, Helusiu - rzekła półgłosem do dziecka - połóż to na
 6  I,10|        zaczął gwizdać, inny nucił półgłosem ; stopniała nawet sztywna
 7  I,10|           nie kradł - odezwał się półgłosem ktoś trzeci.~- W takim razie
 8  I,11|        się w ręku Żydów - wtrącił półgłosem ktoś od stołu, gdzie siedzieli
 9  I,11|         zupełnego triumfu - rzekł półgłosem. - Książę formalnie zakochany
10  I,13|            Na koźle lokaj hrabiny półgłosem zakładał się z furmanem,
11  I,13|          głośno i od razu, czasem półgłosem i nieśmiało... Ale o czym
12  I,13|          jednym palcem kark rzekł półgłosem:~- Panie... panie... panie
13  I,17|        pisać zdania wymawiając je półgłosem i usiłując jak najdokładniej
14  I,17|      palcem... - A propos - dodał półgłosem - wyobraź pan sobie, że
15  I,18|          tylko parę kobiet: jedna półgłosem odmawia różaniec, druga
16  I,18|    baronowej Krzeszowskiej i mówi półgłosem: ~- Jeżeli pani baronowa
17  I,18|      Łęckiego uśmiecha się i mówi półgłosem do pięknego bruneta: ~-
18  I,19|         zapłać... - a potem dodał półgłosem: - podobasz mi się w tej
19  I,19|    wzruszona, i jeszcze raz dodał półgłosem: ~- O! dobrze musiał pójść
20 II,6 |  uśmiechając się rozmawiała z nim półgłosem, ale ani na chwilę nie straciła
21 II,8 |     kamień prezesowej... - dodała półgłosem. - Proszę mi dać znać, jak
22 II,8 |        jej kartkę; zaczęła czytać półgłosem: ~- "Na każdym miejscu i
23 II,9 |    uśmiechem do córeczki i rzekła półgłosem:~- Podziękuj, Heluniu, panu,
24 II,10|           z którymi w przedpokoju półgłosem rozmawiała o swym mężu.
25 II,10|            zakończyła pani Stawka półgłosem (Helunia bawiła się w drugim
26 II,10|        parę dam, które rozmawiają półgłosem, ale za to ucierają nosy
27 II,10| schwyciwszy matkę za rękę spytała półgłosem:~- Mamo, czego ten pan kazał
28 II,10|      zwróciła się do matki mówiąc półgłosem:~- Mamo, dlaczego ten pan
29 II,11|         interesujące, gdyż mówili półgłosem:~"Ja panią widziałem w roku
30 II,11|            Piękna para! - rzekłem półgłosem do pani Misiewiczowej.~Spojrzała
31 II,17|         złego ożenić się? - rzekł półgłosem.~- Dajże mi pan spokój!...
32 II,19|         Rzecki, a po chwili dodał półgłosem:~"Mógłby jednakże Stach