Tom,  Rozdzial

 1  I,5 |           To są straszni ludzie, papo... - szepnęła do ojca.~Ojciec
 2  I,6 |      szedł na palcach.~- Proszę, papo - odezwała się panna Izabela
 3  I,6 |          jej psują humor.~- Ach, papo, gdybyś wiedział, jakim
 4  I,6 |         jakby do siebie.~- Twój, papo?~-Tak. Myśleli, że poproszę
 5  I,6 |    wysunąć się na pierwszy.~-Ty, papo?~- Ja. Dotychczas milczałem
 6  I,6 |        dźwignę przemysł...~- Ty, papo?~- I wówczas zobaczymy,
 7  I,6 |      szepnęła - o którym mówisz, papo, nie jest jakim aferzystą,
 8  I,6 |             nieciekawego znalazł papo wspólnika!... - śmiała się
 9  I,6 |             Zaczynam wierzyć, że papo zrobił dobry wybór przyjmując
10  I,6 |          będę ją mieć... To nic, papo...~Pocałowała ojca w rękę
11  I,6 |       Ależ to straszny człowiek, papo!"~"Nawet tacy nie robią
12  I,6 |      kartę.~"Co znaczy ta karta, papo?.." - zapytuje ojca.~Ale
13  I,6 |   Florciu, lampę do mego pokoju. Papo jest?~- Przed chwilą wyjechał.~-
14  I,16|          wystawie paryskiej, ale papo jakoś nie okazuje skłonności
15  I,19|       podróżą do Paryża. Wczoraj papo powiedział mi, że jedziemy
16  I,19| nadludzkiego. ~Zaczął płakać. ~- Papo, co tobie?... Ja poszlę
17  I,19|        dodała po chwili. - Jakże papo skończył z kamienicą? ~-
18  I,19|        od niechcenia: ~- Dużo im papo winien? ~- Niewiele... drobiazg...
19  I,19|       przykre myśli. ~- Więc my, papo, już nie pojedziemy do Paryża... ~-
20  I,19|           dlaczego?... ~- Jeżeli papo zapłaci pięć albo sześć
21  I,19|          spadło mu kilka łez. ~- Papo, ty jesteś chory!... - zawołała
22  I,19|            Ja poszlę po doktora, papo?... ~Ojciec zamyślił się. ~-
23  I,19|         przyjdzie później... Czy papo wstał? ~- Wstał od godziny.
24  I,19|     nieco uspokoiła się. ~- Więc papo nie uznaje w tym żadnego
25  I,19|         strony! Bo wczoraj mówił papo o Wokulskim w taki sposób,
26  I,19|          ojca. ~- Tak - rzekła - papo ma rację. Nie umiałam tylko
27  I,19|             To pewnie on. Wyjdę, papo, i zostawię panów samych.~
28  I,19|    pokoju ojca. ~- Co to znaczy, papo? Wokulski pożegnał się ze
29 II,7 |      chce przyjechać do mnie? ~- Papo jest niezdrów, więc nie
30 II,7 |          się miewa pan Łęcki? ~- Papo trochę przyszedł do siebie...
31 II,15|           Już dosyć, kiedy nawet papo nazywa go zbyt hojnym...~-
32 II,17|        Odpoczął i czytał dalej:~"Papo coraz słabszy. Płacze po