Tom,  Rozdzial

 1  I,3 |            pokiwał głową, a ciotka łzy otarła myśląc, że ojciec
 2  I,5 |    pocałunkami białych ust ocierał łzy i chłodził jej gorączkę.~
 3  I,8 |     Uważnie słuchał Wokulskiego, a łzy spływały mu po wychudzonej
 4  I,9 |      wspomniała o starej, to aż mi łzy pociekły ze złości. Zaczęłam
 5  I,9 |         nasze rozmowy i patrzył na łzy. Ach, jak ciężko wspominać...
 6  I,10|           niemniej jednak otarłszy łzy i wziąwszy się znowu do
 7  I,10|           śmiesznym, ale ja miałem łzy w oczach...~Patrzyłem na
 8  I,10|              Niech żyje"" - miałem łzy w oczach. Pobiegłem do Wokulskiego
 9  I,14|       wyglądała!...~Wówczas gorące łzy napływały jej do oczu; gryzła
10  I,14|          ona zmarła (w tym miejscu łzy zakręciły się w pięknych
11  I,17|          środku sali; potem otarła łzy i wyszła pełna jakiegoś
12  I,18|      Augusta Katza i czując, że mu łzy nabiegają do oczu, że się
13  I,19|      powiekami i znowu ukazały się łzy. ~- Zacny... szlachetny!... -
14 II,2 | eks-obywatel, a z oczu spływały mu łzy na poplamiony surdut. ~-
15 II,2 |   czerwienieje, a i ja sam uczułem łzy pod powiekami. ~Rozpacz
16 II,2 |     obowiązku czekać...~Obu paniom łzy nabiegły do oczu: matce
17 II,2 |    rozdrażniona staruszka. - Takie łzy, chociaż bolesne, lepsze
18 II,6 |              Pannie Felicji krew i łzy napłynęły do oczu. Spojrzała
19 II,8 |       słupem. Spała se i tylko jej łzy płynęły, a co która upadła,
20 II,8 |             a za nią pannę, której łzy płynęły. Aż pomizerniał,
21 II,8 |          żal strugą tak cienką jak łzy, a palącą jak ogień wieczny... ~
22 II,9 |          wiadomości o tatce.~Znowu łzy jej błysnęły, ale opanowała
23 II,10|             że zacnej pani Helenie łzy zakręciły się w oczach i
24 II,13|             tylko spuściła głowę i łzy jej kap... kap...~"Przecie
25 II,14|      których pierwszy raz zobaczył łzy w oczach panny Izabeli.~"
26 II,15|     siedziała panna Izabela, i jej łzy. Ale tym razem poza łzami
27 II,16|              Ach, panie Ignacy, te łzy... zupełnie straciłem głowę,
28 II,17|       usłyszałem śpiewy, na honor, łzy mi w oczach stanęły... Co
29 II,17|     Wokulski z ironią.~Książę miał łzy w oczach.~- Myślałem - mówił
30 II,17|           tym, który chce obetrzeć łzy tysiącom, ocalić kraj od
31 II,17|           jak raz zobaczą...~Otarł łzy rękawem.~- Co to znaczy!... -
32 II,17|        napisem, ile razy widziałam łzy w jej oczach... A nawet