Tom,  Rozdzial

 1  I,8 |    zaszedł do znajomego lekarza Szumana, z którym pomimo obustronnej
 2  I,10|    Wreszcie odnalazłszy doktora Szumana, który był prawie trzeźwy,
 3  I,10|  dziwnie zafrasowany i chciałem Szumana pociągnąć trochę za język.
 4  I,10|     stary Pan Bóg więcej wie od Szumana ; a On chyba nie pozwoli
 5  I,11|        Ochockiego.~- Od doktora Szumana.~- Ach, od Szumana. Ale
 6  I,11|      doktora Szumana.~- Ach, od Szumana. Ale do czego to wszystko
 7  I,13|   wyścigów Wokulski pojechał do Szumana.~Doktór siedział przy otwartym
 8  I,13|    ulicy, Rzecki odezwał się do Szumana:~- Bardzo mili ludzie ci
 9  I,15|    zgryźliwe zrzędzenie doktora Szumana - gdyby więc ta pani w ogóle
10 II,1 |       Postanowiłem więc wybadać Szumana i chcąc zażyć go z mańki,
11 II,1 |       to śmiałbym się z doktora Szumana, który tak żartuje z polityki!... ~
12 II,5 |      kochała, Rzeckiego, Leona, Szumana, księcia i tylu, tylu innych
13 II,11|      mieszka, wpadam na doktora Szumana. Gdy powiedziałem mu, że
14 II,11|         weszliśmy do mieszkania Szumana i doktor kazał podać samowar.~-
15 II,11|         Dawno już nie widziałem Szumana tak rozdrażnionego. Żyd,
16 II,11|     drugi dzień wybrałem się do Szumana i mówię:~- A wiesz, doktór,
17 II,12|         więc poszedł do doktora Szumana.~
18 II,13|   spostrzegł się i uczuł żal do Szumana.~"Ot, przyjaźń żydowska!" -
19 II,16|      reszty straciłem serce dla Szumana.~A co oni wygadują na Wokulskiego!...
20 II,16|         przyjmować.~Posłałem mu Szumana, ale Stach i z Szumanem
21 II,17|  sprosta.~W parę dni po wizycie Szumana zjawił się u Wokulskiego
22 II,17|           A ty skąd wiesz?~- Od Szumana.~- Ach, prawda!... Zapomniałem,
23 II,17| uszczęśliwić. Czuł, że pesymizm Szumana nie tylko poderwał w nim
24 II,17|         zaoranym polu, pesymizm Szumana bystro się pleni. Czuł,
25 II,17|       było przemówienie doktora Szumana, którego wezwano na członka
26 II,17|       werandą cukierni zobaczył Szumana. Doktór zostawił nie dokończoną
27 II,17|     byłeś u Rzeckiego? - spytał Szumana Wokulski.~- No, jemu już
28 II,18|     gniewa mnie uciecha doktora Szumana z tego fermentu.~- Dobrze
29 II,19|    powodu braku zajęcia, według Szumana z powodu sercowej choroby,
30 II,19|         a wyjaśnienie ich przez Szumana było najzupełniej racjonalne.
31 II,19|              Biegnij po doktora Szumana!... - zawołał. - Ja tu nie